به گزارش میزان، با تصمیم فدراسیون جهانی وزنه‌برداری، سهمیه کشورمان در بخش مردان رقابت‌های وزنه‌برداری المپیک توکیو به ۲ نفر کاهش پیدا کرد، اتفاقی که در نگاه اول تاثربرانگیز به نظر می‌رسد، زیرا کشورمان دارای وزنه‌برداران قدرتمندی است که هر کدام از آنها می توانند در المپیک ۲۰۲۰ مدعی کسب مدال باشند، اما این اتفاق می‌تواند مزایایی هم برای وزنه‌برداری ایران داشته باشد.
از زمانی که کوروش باقری عطای سرمربیگری در تیم ملی وزنه‌برداری را به لقایش بخشید یک معضل جدید به وزنه‌برداری ایران اضافه شد. برخی از وزنه‌برداران با به دست آوردن اختیاراتی بیشتر از حد معمول توانستند حتی در زمینه تغییر کادر فنی تیم ملی هم اثرگذار باشند. این رویه ادامه داشت تا این که پیش از المپیک ریو، کیانوش رستمی اعلام کرد که حاضر نیست زیر نظر سجاد انوشیروانی تمرین کند و تصمیم دارد تمرینات خود را به صورت انفرادی انجام دهد. کسب مدال طلای المپیک ریو توسط رستمی، رویه ورزشکارسالاری در وزنه‌برداری را بغرنج‌تر کرد و این وزنه‌بردار حاضر به تمرین زیر نظر بیرانوند که پس از انوشیروانی سرمربیگری تیم ملی را بر عهده گرفته بود نشد.
با انتخاب برخواه به عنوان سرمربی تیم ملی وزنه‌برداری، انتظار می‌رفت وی بتواند به رویه‌ای که کیانوش رستمی در پیش گرفته پایان دهد اما رستمی باز هم روی تمرینات انفرادی خود پافشاری می‌کرد، تا جایی که برخواه مجبور شد از مواضع اولیه خود عقب‌نشینی کند و مجبور شود به خواسته‌های رستمی تن دهد، اما تصمیم فدراسیون جهانی وزنه‌برداری همه معادلات را به هم زد و حالا این وزنه‌برداران هستند که باید به دنبال جلب رضایت سرمربی تیم ملی باشند زیرا در حال حاضر وزنه‌برداری ایران دارای چندین چهره شاخص است که هر کدام از آنها مدعی پوشیدن پیراهن تیم ملی در المپیک توکیو هستند.
سعید علی‌حسینی، کیانوش رستمی، بهداد سلیمی و سهراب مرادی جزو همین وزنه‌برداران هستند و با توجه به شرایط فعلی که سهمیه ایران در المپیک توکیو به ۲ وزنه‌بردار کاهش پیدا کرده وزنه‌برداری همچون کیانوش رستمی دیگر نمی‌تواند برای تیم ملی ناز کند و به نظر می‌رسد دورانی که او می‌توانست هر تصمیمی که می‌خواست بگیرد به پایان رسیده باشد.
- 10
- 2
