دیروز دو فیلم «شعلهور» به کارگردانی حمید نعمتا... و «هتتریک» کاری از رامتین لوافی، در شبکه نمایش خانگی توزیع شد. هرکدام از این دو فیلم ویژگیهایی دارند که میتوانند در تعطیلات آخر هفته، گزینه مناسبی برای تماشا باشند. در ادامه راهنمای این دو فیلم را میخوانید.
هتتریک
برملا شدن دروغ
در «هتتریک» همه چیز از یک تصادف شروع میشود، چهار دوست در راه برگشت از یک مهمانی تصادف میکنند و همین موضوع سرآغاز اختلافات، چالشها و درگیریهایی بین شخصیتها میشود. مسئلهای که رامتین لوافی در «هتتریک» دست روی آن گذاشته، مسئله دروغ و پنهانکاری است. او با روایت قصه شخصیت «فرزاد» با بازی امیر جدیدی و «رها» با بازی ماهور الوند، نشان میدهد که دروغ و مخفیکاری با زندگی یک زوج جوان چه میکند و چطور میتواند بین آدمها جدایی بیندازد و ریشه اعتماد را بخشکاند. «هتتریک» فیلمی است در نکوهش دروغ.
امیر جدیدی، ستاره متفاوت
رامتین لوافی در فیلم «هتتریک» از حضور سه ستاره محبوب یعنی امیر جدیدی، پریناز ایزدیار و صابر ابر استفاده کرده است. اما در این میان این امیر جدیدی است که در این فیلم نسبت به بیشتر فیلمهایش بازی متفاوتی داشته و در نقش یک شخصیت بامزه ظاهر شده است. پیش از این فیلم، امیر جدیدی را تنها در فیلم «من» به کارگردانی سهیل بیرقی به عنوان یک شخصیت بامزه دیده بودیم. او در «هتتریک» در قالب یک کاراکتر سادهلوح و بیخیال لحظات بامزهای را در فیلم به نمایش میگذارد و موفق میشود در موقعیتهای کاملا جدی، مخاطب را به خنده بیندازد.
جست وجویی برای کشف معما
معما همیشه برای مخاطب جالب بوده است. اولین ویژگی جذاب فیلم «هتتریک» هم دقیقا همین معماست. مخاطب در ابتدای فیلم با یک اتفاق مبهم مواجه میشود و برای پی بردن به راز ابتدای فیلم، با شخصیتها همراه میشود. با وجود این که بخش زیادی از فیلم در خانه «رها» میگذرد اما چالشهایی که در ارتباط چهار شخصیت با یکدیگر اتفاق میافتد، رازهای کوچک و بزرگی که سروکلهشان پیدا میشود و غافلگیریهایی که مخاطب شاهد آنهاست، باعث میشود مخاطب شاهد لحظات سرگرمکنندهای باشد. علاوه بر این، فیلم یک درام اجتماعی است اما رگههای طنز فیلم و تلفیق فضای طنز و جدی نیز جذاب است.
شعله ور
شعلهور شدن آتش حسادت
فیلم «شعلهور» درباره مرد بیاعتماد به نفسی به نام «فرید» است که در زندگی زناشویی و در ارتباط با تنها پسرش با مسائل و مشکلاتی درگیر است، سفر او به استان سیستان و بلوچستان آغاز همه ماجراهاست... این فیلم با روایت یک برش از زندگی «فرید»، نشان میدهد که اگر آتش حسادت شعلهور شود، چگونه دامنگیر خواهد شد و اگر یک سری عوامل در خانه و خانواده، اجتماع و محیط کار باعث شود خشم درونی انسان بیدار شود، چه بر سر فرد و اطرافیانش میآید. از نظر محتوا میتوان فیلم «شعلهور» را فیلم محترمی در نکوهش حسادت و خشم دانست.
امین حیایی، ستاره درخشان
امین حیایی در سیوششمین جشنواره فجر با دو فیلم «شعلهور» و «دارکوب»، یکی از خوبهای جشنواره بود. او تا پیش از این، سالها با یک تیپ تکراری و نه شخصیت، در آثار کمدی دیده شده بود اما به یک باره در اواخر دهه ۴۰ زندگیاش، با نقشآفرینی متفاوتی که در این دو فیلم داشت، مورد تحسین مخاطبان و منتقدان قرار گرفت. حیایی تنها ستاره فیلم «شعلهور» است و الحق که در فیلم خوش میدرخشد. او به خوبی نقش یک پدر سرخورده و خشمگین را بازی میکند و با بازی باورپذیری که دارد مخاطب را تحتتأثیر قرار میدهد.
زیبایی خیرهکننده
فیلم «شعلهور» را باید روی پرده وسیع سینما تماشا کنید تا بیشتر متوجه زیباییهای بصری فیلم شوید. فیلم برداری بسیار خوب روزبه رایگا، نورپردازی، نماهایی از لوکیشن بازار یا کانکسهای رنگی که روی هم چیده شده، طراحی صحنه و همه لوکیشنهایی که برای فیلم ساخته شده است، باعث شده بیشتر سکانسهای «شعلهور» خیرهکننده باشد، اما روند کند قصه باعث میشود فیلم گاهی از ریتم بیفتد و حوصله مخاطب سر برود. در ضمن اگرچه که فیلم قصهای را درباره حسادت روایت میکند اما خیالتان راحت باشد که هرگز درباره این موضوع شعار نمیدهد و نمیخواهد پیام اخلاقی به خورد مخاطب بدهد.
مائده کاشیان
- 18
- 2
