ژن‌های خوب؛ مصمم به تعالی سینمای ما!

فیلم سینمایی، محصول گرانی است؛ ساخت آن لااقل یکی دو میلیارد تومان سرمایه می‌خواهد و اگر چند ستاره یا چند صحنه عظیم هم داشته باشد، هزینه آن به راحتی از ۵-۶ میلیارد تومان عبور می‌کند. به خصوص آن که در ۷۰-۸۰ درصد موارد، به سوددهی هم نمی‌رسد. بنابراین در چنین شرایطی، نه فقط حضور آقازاده‌ها، بلکه حضور هر سرمایه‌گذار بخش خصوصی در سینمای ایران، با قواعد اقتصادی چندان منطقی نیست.

حالا این که وابستگان چهره‌های بانفوذ سیاسی، در این دنیا چه می‌خواهند و چه می‌کنند، همیشه جای سؤال است و شاخک‌ها را حساس می‌کند. به بهانه اکران فیلم «شاه‌کش» به تهیه‌کنندگی عباس نادران فرزند نماینده سابق مجلس شورای اسلامی، نگاهی داریم به همه آقازاده‌هایی که در ۵-۶ سال اخیر، به سینمای ایران آمده‌اند:

علی حضرتی

فرزند الیاس حضرتی نماینده چندین دوره مجلس شورای اسلامی، ظاهرا متولد ۱۳۶۹ است و به عنوان پرکارترین آقازاده سینمای ایران شناخته می‌شود. او اولین کار جدی خود را در سال ۹۲ با تهیه یک فیلم کوتاه انجام داده و در سال ۹۳ با سرمایه‌گذاری و تهیه‌کنندگی فیلم «خداحافظی طولانی» به کارگردانی فرزاد مؤتمن به شهرت رسید. این فیلم در جشنواره فجر هم با سه سیمرغ، مورد تقدیر قرار گرفت. او یک سال بعد تهیه‌کنندگی فیلم «نیمرخ‌ها» اثر زنده‌یاد ایرج کریمی را بر عهده داشت. حضرتی دو فیلم «یک قناری یک کلاغ» و «اردک لی» را هم تهیه کرده و در دومی که هنوز اکران نشده، سرمایه‌گذاری هم کرده است.

احسان رسول‌اف

به نام خانوادگی، شهرت کمتری از بقیه دارد؛ پدرش جلال رسول‌اف از مدیران قدیمی بانک‌های ایرانی است و اکنون مدیرعامل بانک آینده. احسان رسول‌اف متولد ۱۳۵۸، بعد از فعالیت‌های مفصل در عرصه‌های مختلف هنری مثل تجسمی، موسیقی و تئاتر، به سینما آمده است. پویانمایی «آخرین داستان» با حضور پرشمار ستاره‌های سینما به عنوان صداپیشه و همچنین فیلم «دلم می‌خواد» اثر بهمن فرمان‌آرا    اولین پروژه‌های سینمایی احسان رسول‌اف هستند. او در سال ۹۴ دو فیلم «دوئت» و «سمفونی تولد» را تهیه و سرمایه‌گذاری کرد که هنوز اکران نشده‌اند. «بمب» پیمان معادی، آخرین و مشهورترین فیلم اوست.

حمیدرضا عارف

او را بیشتر به عنوان صاحب نظریه «ژن خوب» می‌شناسیم. فرزند محمدرضا عارف سیاستمدار مشهور، که خودش ادعا کرده به واسطه توانایی‌هایش، در ۲۲ سالگی شرکت ام‌تی‌ان را از آفریقای جنوبی به ایران آورده، در سال ۹۲ تنها تجربه سینمایی خود را رقم زد و همراه با چند نهاد دولتی، در فیلم «فصل نرگس» اثر نگارآذربایجانی سرمایه‌گذاری کرد. این فیلم در اکران با ۲۳۰ میلیون نابود شد و عارف هم با سینما خداحافظی کرد. او بعد از یک تجربه کوتاه در موسیقی با «امیر بی‌گزند» محسن چاووشی، به دنیای اقتصاد و سیاست رفت و چند مسئولیت بر عهده گرفت که همگی جنجالی شدند و نام او را مطرح کردند.

عباس نادران

بهانه نگارش این گزارش، فرزند الیاس نادران نماینده چند دوره مجلس شورای اسلامی است. نادران تنها یک فیلم مستند به نام «لبیک» در کارنامه دارد که وحید امیرخانی کارگردانی کرده و در جشنواره سینماحقیقت شرکت داشته است. حضور عباس نادران در سینما، از روزی که مجوز تهیه‌کنندگی گرفت، جنجالی بود؛ زیرا سابقه بسیارکمی در سینما داشت و علی‌القاعده نمی‌توانست تهیه‌کننده شود. او این روزها «شاه‌کش» به کارگردانی وحید امیرخانی را روی پرده سینماها دارد. نادران ادعا کرده اگر می‌خواسته از امتیاز آقازادگی‌اش استفاده کند، «شاه‌کش» به جشنواره فجر راه می‌یافت و به در بسته جشنواره نمی‌خورد.

هادی رضوی

داماد محمد شریعتمداری وزیر سابق صنعت، مشهورترین چهره فهرست آقازاده‌ها و تنها کسی است که پایش به زندان باز شده است. سیدمحمدهادی رضوی متولد ۱۳۶۳ است و فعالیت سینمایی اش را از سال ۹۳ آغاز کرده است. او به همراه محمد امامی (دیگر متهم پرونده صندوق ذخیره فرهنگیان) در فصل اول سریال نمایش خانگی «شهرزاد» سرمایه‌گذاری کردند. رضوی کمی بعد با مشارکت احسان دلاویز و محمد امامی، هزینه ساخت سریال «شاهگوش» را هم تأمین کرد. آخرین خبری که از او داریم، این است که به زندان رفته و قرار است بعد از گذراندن ۲۰ سال محکومیت، در ۵۵ سالگی آزاد شود!

مصطفی قاسمیان