تاریخ بشر از دیرباز تاکنون دستخوش تغییراتی شده است و در حال حاضر با توجه به فناوری‌های نوینی که در زمینه‌های مختلف عرضه شده‌اند و با سرعتی که این فناوری‌های پیش می‌روند، دیگر کم‌تر کسی پیدا می‌شود که نگاهی به گذشته و اتفاقات آن داشته باشد. اما هنوز دانشمندانی هستند که نگاهشان به پشت سر است تا از طریق کشف رمز و رازهای پنهان آن و پرده برداشتن از رخدادهای گذشته حیات بشر، بتوانند آینده روشنی را پیش روی بشر قرار دهند.
سال ۲۰۱۶ مملو بود از اکتشافاتی که در عرصه باستان‌شناسی رخ داد و دانشمندان را مجذوب خود کرد تا مطالعات گسترده‌ای برای شناخت بیشتر اعصار گوناگون داشته باشند. در ادامه، فهرستی از برترین یافته‌ها را مشاهده می‌کنید.
خانه‌های پایه چوبی عصر برنز
باستان‌شناسان موفق به کشف خانه‌های پایه چوبی در باتلاق‌های شرق انگلستان شدند. آنها خانه‌هایی را با پایه‌های چوبی در مجموعه اکتشافات خود در معدن Must Farm این منطقه از زیر زمین بیرون آوردند. این کشف، دید وسیعی از ساکنان حدود ۳۰۰۰ سال پیش در اختیار محققان قرار داد. این منازل مسکونی که به پایان عصر برنز در حدود ۸۰۰ الی ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردند متعلق به خانواده‌هایی بوده است که در خانه‌های چوبی با پایه‌های چوبی نصب شده روی آب زندگی می‌کردند. این سکونتگاه‌ها بر اثر آتش‌سوزی ویران شدند و داخل رودخانه فرورفتند.
کشف شهر باستانی در یونان
باستان‌شناسان دانشگاه گوتنبرگ سوئد در اکتشافات خود موفق به کشف شهری باستانی و ناشناخته در روستایی موسوم به Vlochós شدند که پنج ساعت از شمال آتن فاصله دارد. این بقایای باستان‌شناسی در اطراف تپه Strongilovoúni و در دشت وسیع «تسالی» واقع شده است که قدمت آن به چند دوره تاریخی قبل برمی گردد. اینکه تاکنون کسی این تپه تاریخی را کشف نکرده است، باعث شگفتی دانشمندان شده است.
به گفته محققان، این تپه باستانی رمز و رازهای زیادی را در دل خود جای داده است. بقایای برج‌ها، دیوارها و دروازه‌های شهر در قله و دامنه‌های این تپه کشف شده است اما دانشمندان در زمین پایین این تپه تقریبا چیزی پیدا نکرده‌اند. آنها در این منطقه، یک میدان شهر و خیابان را پیدا کردند که نشان می‌دهد آنها با یک شهر نسبتا بزرگ مواجه هستند.
محدوده داخل دیوارهای شهر به بیش از ۴۰ هکتار می‌رسد و باستان‌شناسان در این محدوده موفق به کشف کوزه‌ها و سکه‌های قدیمی شده‌اند که بیانگر قدمت تاریخی این شهر گم‌شده است. قدیمی‌ترین یافته‌های دانشمندان در این منطقه به بیش از ۵۰۰ سال پیش از میلاد می‌رسد.
شهر باستانی عصر برنز در شمال عراق
دانشمندان و باستان‌شناسان دانشگاه Tübingen اکتشافاتی را در عراق انجام دادند. منازل مسکونی یافت‌شده، جزو منطقه‌ای دور افتاده از امپراتوری «آکاد» بوده است. باستان‌شناسان در این مطالعات موفق به شناسایی و کشف شهر بزرگی در نزدیکی شهر «دهوک» در شمال عراق شدند.
این حفاری‌ها نشان می‌دهد منازل مسکونی کشف‌شده در این شهر باستانی که در حال حاضر محل سکونت مردم روستای کوچک کردنشین «باستکی» در منطقه خودمختار کردستان عراق است، در حدود ۳۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح ساخته شده است و بیش از ۱۲۰۰ سال از شکوفایی آن می‌گذرد. باستان‌شناسان دریافتند که لایه‌های این روستای کشف‌شده به دوران امپراتوری «آکاد» (۲۲۰۰ تا ۲۳۵۰ هزار سال پیش از میلاد مسیح) برمی‌گردد. این امپراتوری، نخستین امپراطوری تاریخ بشر به شمار می‌رود.
کشف سازه‌های عجیب و غریب در غار «برونیکل» فرانسه
باستان‌شناسان در اکتشافات خود موفق شدند در اعماق غار «برونیکل» واقع در منطقه «تارن-اِ-گارون» در جنوب غربی فرانسه سازه‌های ساخت دست بشر را با طول ۳۳۶ متر کشف کنند. آنها تخمین زده‌اند که قدمت سازه‌های ورودی این غار به حدود ۱۷۶ هزار و ۵۰۰ سال پیش برمی‌گردد.
این اکتشاف بیانگر آن است که انسان‌ها پیش از زمانی که تصور می‌شد در غارها سکونت داشته‌اند. تاکنون دانشمندان تصور می‌کردند که قدیمی‌ترین غار ثبت‌شده (غار شووه) به ۳۸ هزار سال پیش برمی‌گردد. دانشمندان، سازه‌های یافت‌شده در غار «برونیکل» را جزو نخستین سازه‌های تاریخ بشر به حساب می‌آورند.
به علاوه، ردپاهایی از آتش در این غار نشان می‌دهد که «نئاندرتال»های نخستین طریقه استفاده از آتش را در محیط‌های بسته می‌دانستند. محققان، غار «برونیکل» را در سال ۱۹۹۰ و در روستای «آویرون» کشف کردند.
آنها در اکتشافات اخیر خود، در کف غار بقایای استخوانی و چاله‌های متعددی برای خواب زمستانی خرس‌ها پیدا کردند. این غار مملو از سازه‌هایی ساخته‌شده از حدود ۴۰۰ «استالاگمیت» یا بخش‌هایی از استالاگمیتهاست که بیشتر ظاهر دایره‌ای شکل و کشیده دارند که نشان از استفاده از آتش می‌دهد.
کلسیت قرمز یا سیاه‌شده با دوده که حتی بر اثر حرارت ممکن است شکسته شده باشند و نیز مواد سوخته‌ای از جمله بقایای استخوانی از دیگر اکتشافات دانشمندان در این غار باستانی بوده است. دانشمندان در سال ۱۹۹۵ با استفاده از کربن ۱۴ توانستند قدمت یک استخوان سوخته را ۴۷ هزار و ۶۰۰ سال پیش اعلام کنند. آنها در سال ۲۰۱۳ نیز روی این سازه‌های مطالعات سه‌بعدی انجام دادند و دریافتند آتش‌هایی که آثار سوختگی روی این سازه‌ها به جا گذاشته‌اند، به منظور روشنایی افروخته شده بودند.
کفشهای ویندولاندا
حدود ۱۸۰۰ سال پیش، ارتش رومی‌ها یکی از کوچک‌ترین اما قدرتمندترین دژ نظامی را از نظر دفاعی در منطقه «ویندولاندا» احداث کردند که در حال حاضر یکی از بخش‌های مرزهای امپراتوری میراث جهانی رومی‌ها به شمار می‌رود.
این پادگان نظامی کوچک از چند صد سرباز و خانواده‌های آنها تشکیل می‌شد که وقتی آن سوی دیوارهای دژ میان قبایل انگلیسی و نیروهای رومی جنگ درمی‌گرفت، در پشت مجموعه‌ای از خندق‌های بزرگ و باروهای ساخته‌شده پناه می‌گرفتند. پس از پایان جنگ، نیروها و وابستگان آنها از دژ بیرون آمدند و هر چه را نمی‌توانستند با خود حمل کنند، داخل خندق پرتاب می‌کردند.
در سال ۲۰۱۶، باستان‌شناسان «ویندولاندا» این خندق را کشف کردند و محفظه‌ای را یافتند که مملو از اسکلت‌های سگ و گربه و همچنین ۴۲۱ کفش چرمی رومی بود. چکمه‌های بچگانه، کفشهای کودکان کم سن و سال، چکمه‌های زنانه و مردان و کفشهای مخصوص خانه و بیرون از خانه در میان این کفشهای به دست آمده بود.
این اکتشافات نشان می‌دهد که به طور متوسط هر فرد بیش از یک کفش داشته است. اندازه این کفش‌ها عجیب است و تنوع آن در منطقه «ویندولاندا» که بیشترین کفشهای رومی را در محدوده امپراتوری رومی‌ها تولید می‌کرد، زیاد بود. این کفش‌ها متعلق به ۲۱۲ سال بعد از میلاد مسیح بود که سبک و ظاهر زیبایی داشتند. این کفش‌ها به خوبی در این ۲۰۰۰ سال نگهداری شده‌اند.
- 18
- 5
