معرفی رمز ارز (کریپتوکارنسی) و انواع آن

از فناوری رمزنگاری در طراحی رمز ارزها استفاده شده است

رمز ارز کاربردهای متنوعی دارند، از رمز ارزها میتوان بعنوان ابزار پرداخت استفاده کرد. یکی از جاذبه های رمزارز (کریپتوکارنسی) این است که ماهیت فیزیکی ندارند و نگهداری آن ها در کیف پول های الکترونیکی که در شکل ها و انواع گوناگون تولید میشوند مقدور است.

رمز ارز (کریپتوکارنسی) چیست؟

رمز ارز، ترجمه ای برای کلمه Cryptocurrency است که احتمالا خیلی دقیق نباشد. واژه رمز ارز از دو بخش crypto به معنای رمزنگاری و currency به معنای پول ساخته شده و معنای دقیقتر آن، «پول رمزنگاری شده» است.

رمز ارز نوعی ارز دیجیتال محسوب می شوند. در واقع، رمزارزها پول های مجازی غیرمتمرکزی هستند که از علم رمزنگاری برای برقراری امنیت معاملات استفاده می کنند.

رمز ارزها از پروتکل های رمزگرافیکی و یا کد های فوق العاده پیچیده برای رمز گذاری دیتاهای حساس و انتقال آنها استفاده می کنند. توسعه دهندگان رمز ارزها(کریپتوکارنسی) این پروتکل ها را بر پایه اصول پیچیده ریاضیات و مهندسی کامپیوتر بنا نموده اند که آنها را غیرقابل نفوذ می کند. این پروتکل ها نیز هویت افراد استفاده کننده از رمز ارز را پنهان نگه می دارد و ردیابی و پیدا کردن آنها را برای هر کسی و هر دولتی مشکل می کند.

تاریخچه رمز ارز

ارز‎های دیجیتال مدتها پیش از این که نخستین ارز مجازی به وجود بیاید، بعنوان یک ساختار تئوریک وجود داشت تا بتواند جایگزینی برای مدل فعلی مبادلات و پول های رایج بشود. در ابتدای دهه ۸۰ میلادی یک رمزنگار آمریکایی با نام David Chaum الگوریتمی را با نام “blinding” طراحی کرد که در رمز گذاری مدرن وب امروزی نیز بعنوان هسته مرکزی بکار گرفته می شود. این الگوریتم فضایی امن و غیرقابل ردگیری برای انتقال پول بین طرفین معامله را فراهم میکرد و یک پول الکترونیکی با نام blinded money برای انتقالات استفاده می شد.

از مهم‌ترین مزایای رمز ارزها، انتقال وجه است

پدید آمدن رمز ارز به حدود یک دهه ی پیش حدود سال ۲۰۰۸- ۲۰۰۷ میلادی برمی گردد. آنچه در طول این سالها در بریتانیا و ایالت متحده آمریکا رخ داد که به بحران عظیم مشهور است، نشانگر نوعی ناکارآمدی در فعالیت نهادهای مالی این کشورها و البته قوانین و مقررات آنها بود. اصولا این بحران با حاد شدن بحران مسکن در آمریکا آغاز شد که در آخر به بدهکاری عموم مردم آمریکا به نظام بانکی و ورشکستگی چند بانک بزرگ منجر شد. دولت های این کشورها به منظور جلوگیری از فروپاشی نظام مالی خود و در پشتیبانی از نهادهای مالی در شرف ورشکستگی نسبت به افزایش نقدینگی و تولید پول بی پشتوانه اقدام کردند و عاقبت حجم نقدینگی آنقدر بالا رفت که اعتماد عمومی مردم به ارز رایج آن دولت ها در معرض خطر قرار گرفت؛ چون یکی از مهم ترین خصوصیت های پول، محدودیت عرضه ی آن است.

انواع رمز ارز

طی سال های گذشته رمز ارزهای مختلفی توانسته اند به موفقیت و شهرت برسند، در کنار بیت کوین که بعنوان پادشاه ارزهای رمزنگاری شده جایگاه ویژه ای در اختیار دارد، سایر آلت کوین ها مانند تتر، اتریوم، ریپل و … هم جایگاه خوبی در بازار پیدا کرده اند که در دادامه عبارتند از:

رمز ارزهای پایدار، نوعی توکن هستند و انواع مختلفی دارند

۱. رمزارز بیت کوین:

احتمالا کمتر کسی باشد که نام بیت کوین را بعنوان برترین رمز ارز نشنیده باشد. بیت کوین با نماد اختصاری BTC نخستین ارز دیجیتال رمزنگاری شده بر پایه فناوری بلاکچین است که در سال ۲۰۰۸ به وسیله “ساتوشی ناکاموتو” معرفی و در سال ۲۰۰۹ نخستین بیت کوین ایجاد شد.

۲- رمز ارز اتریوم:

اکنون، برترین رمز ارز بعد از بیت کوین، اتریوم با نماد اختصاری ETH است. اتریوم که بر پایه فناوری بلاکچین کار می کند، تنها چهار سال بعد از بیت کوین به وسیله یک جوان برنامه نویس به نام “ویتالیک بوترین” بوجود آمد. در چند سال گذشته، به علت پیشرفت چشمگیر اتریوم، افراد بسیار زیادی به استخراج اتریوم روی آورده اند. روش داد و ستد اتریوم مثل خرید و فروش بیت کوین است.

۳- رمز ارز دش:

رمز ارز دیجیتال دش که یکی از رمز ارزهاست با نام اختصاری Dash در سال ۲۰۱۴ به وسیله ایوان دوفیلد( Evan Duffielde) ساخته شد. دش بگونه ای طراحی شده است که در کل دارای ۱۸ میلیون سکه است. الگوریتم مورد استفاده در استخراج ارز دیجیتال دش، الگوریتم اثبات کار است.

۴- رمز ارز تتر:

(Tether) یک ارز رمزنگاری شده پایدار است که هر واحد آن یک دلار ارزش دارد، بعضی به آن دلار دیجیتال هم می گویند. قیمت ثابت آن سبب شده در مبادلات استفاده متعددی داشته باشد. معامله گران با کمک تتر از نوسان های بازار در امان می مانند و ارزش دارایی های خود را حفظ می کنند. خیلی از صرافی ها از تتر بعنوان جایگزین دلار استفاده می کنند. از این کوین برای مبادله و خرید سایر رمز ارزها هم استفاده می شود. تتر یک اقدام آگاهانه برای حفظ ارزش دارایی های دیجیتال است که از آن میتوان در روزهای پرنوسان بازار برای حفظ دارایی های خود استفاده کرد.

۵- رمز ارز ریپل:

رمز ارز ریپل با نام اختصاری XRP در سال ۲۰۱۲ به وسیله جید مک کالب و کریس لارسن (Chris Larsen& Jed McCaleb) ساخته شده است. این رمزارز فعلا یک شبکه پرداخت جهانی است که پرداخت های بین المللی فوری، دقیق و کم هزینه ای را ارائه می دهد. هدف ریپل در درجه نخست، کمک به هموار کردن این بخش با استفاده از تسهیل پرداخت های جهانی بوده است. شیوه ساخت رپیل خاص است و نیازی به استخراج ندارد.

۶- رمز ارز لایت کوین:

رمز لایت کوین که مختصر آنرا (LTC) می نامند، قابلیت انتقال وجه سریع و با کارمزد پایین را در سرتاسر دنیا فراهم آورده است. هیچ نهاد متمرکزی بر عملکرد رمز ارز لایت کوین نظارت نمی کند و از این لحاظ مثل بیت کوین یک رمزارز غیرمتمرکز به شمار می آید. تراکنش های این رمزارز چهار برابر سریعتر از بیت کوین انجام می شود. بسیاری به علت رنگ لوگوی این ارز رمزنگاری شده آنرا به نقره تشبیه می کنند و برای بیت کوین هم جایگاه طلا را قائل هستند. از این رمزارز برای مقاصد سریع و روزمره میتوان به آسانی استفاده کرد.

۷- رمز ارز بیت کوین کش:

در سال ۲۰۱۷ در مسائلی مثل مقیاس گذاری در جامعه رمز ارزها اختلاف نظر به وجود آمد. این اختلاف نظر در آخر منجر به ایجاد شکاف و بوجود آمدن بیت کوین کش شد. هنگامی که جناح های گوناگون نتوانند به توافق برسند که یک رمزارز تقسیم شود، در این حالت، با تغییر در اصل کد رمز ارز(کریپتوکارنسی)، ارز جدیدی حاصل می شود. بیت کوین کش با نام مخفف BCH شاخه ای از بیت کوین است که در نتیجه به روزرسانی بیت کوین و با هدف برطرف کردن یک سری از معضلات بیت کوین ایجاد شد.