لیگی كه صدرنشین مقتدرش هر لحظه در آستانه خطر كسر امتیاز است، لیگی كه تیم شهرستانی‌اش همزمان دو هیأت مدیره، دو مدیرعامل و دو سرمربی دارد، لیگی كه نتایج ۵۰ درصد بازی‌های یك هفته‌اش را اشتباه داور تعیین می‌كند، لیگی كه تعداد پرونده‌های بازش در فیفا از تعداد مجموع دوره‌های برگزاری‌اش و تعداد تیم‌های شركت‌كننده‌اش بیشتر است و لیگی كه همین حالا نیمی از تیم‌هایش تا خرخره زیر بار قرض هستند و به بقال و هتل‌دار و بازیكن و مربی بدهكارند، اسمش لیگ نیست، شهر هرت است...
خدا بیامرزد ناصر حجازی را كه گفته بود این لیگ فقط شماره پیراهن بازیكنانش خارجی شده و هیچ چیزش شبیه لیگ حرفه‌ای نیست. بنده خدا حق داشت، كجای دنیا تعریف لیگ حرفه‌ای این است كه ما داریم؟ در لیگ‌های آماتوری و محلات هم نظیر این اشتباهات دیده نمی‌شود. این لیگ كه بنیان و اساسش از ابتدا اشتباه بوده، نیاز به یك بازنگری جدی دارد. آن روزها كه با یك تماس تلفنی قانون را دور می‌زدیم و با یك من بمیرم، تو بمیری محرومیت‌ها را به حالت تعلیق درمی‌آوردیم و هرچه پیش آید، خوش آید جلو می‌رفتیم، باید فكر اینجا را هم می‌كردیم كه حالا در شانزدهمین دوره لیگ برترمان، اسم این تورنمنت لیگ بدتر باشد!
مهدی هژبری
- 10
- 6
