حمیدرضا گرشاسبی در گفت‌وگو با میزان، در خصوص جدایی‌اش از پرسپولیس، شرایط این باشگاه بعد از رفتن او، کارنامه‌اش در باشگاه پرسپولیس، حمایت هواداران و ... صحبت‌های زیر را انجام داد:
در زیر می‌توانید قسمت‌هایی از صحبت‌های گرشاسبی را بخوانید:
ابتدا بگویید با رفتن شما از پرسپولیس تکلیف نقل و انتقالات باشگاه چه می‌شود؟
مسلما مسئولان وزارت ورزش تصمیمی می‌گیرند که به نفع پرسپولیس باشد. نگرانی وجود ندارد و این کارها هم انجام می‌شود.
گفته شده ممکن است بعد از جدایی از پرسپولیس به باشگاه فولاد خوزستان بروید، این مسئله درست است؟
هیچ‌کجا نمی‌روم، بالاخره من بازنشسته و ناتوان هستم و نمی‌توانم جای دیگری کار کنم. با قانونی که تصویب شد من ناتوان، عاجز و کار خراب‌کن هستم و نباید جای دیگری کار کنم!
اما خب حضور شما در اهواز جدی است و حتی خیلی‌ها اعتقاد دارند با این امکاناتی که باشگاه فولاد دارد شما می‌توانید موفق باشید.
همین ورزشگاه فولاد آره‌نا را هم ۷۰ درصد کارهایش در زمان مدیرکلی هم در خوزستان انجام شد. با تلاش‌های من و استاندار بود که همزمان با پروژه ورزشگاه غدیر این ورزشگاه هم ساخته شد.
حالا تکلیف چیست، بالاخره به فولاد می‌روید؟
ما به قانونی که مجلس محترم تصویب کرده احترام می‌گذاریم.
در این چند روز حسابی هواداران پرسپولیس برای شما سنگ تمام گذاشتند، با آنها چه صحبتی دارید؟
من شرمنده آنها هستم. آنها از من سوال می‌پرسیدند که چه اتفاقی رخ می‌دهد و من هم نمی‌توانستم جوابی بدهم، به خاطر همین شرمنده آنها هستم. من در این مدت تمام تلاشم این بود که رو راست باشم و فقط راست بگویم.
اما خیلی‌ها می‌گفتند شما استقلالی هستید، این موضوع را قبول دارید؟
یک‌سری باج‌بگیر وقتی به آنها باج ندادم گفتند من استقلالی هستم. می‌خواستند مردم را مقابل من قرار بدهند. همان اوایل حضورم در پرسپولیس این مسئله کمی مشکل‌ساز شد اما هواداران دیدند که عملکرد من چطور بود.
البته قبل از شما بودند مدیرانی که استقلالی بودند و در پرسپولیس مدیریت کردند.
ببینید من مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان بودم و آنجا هم اکثرا استقلالی هستند. وظیفه منِ مدیر هم این بود که تیم‌های تحت نظرم را حمایت کنم، آیا این می‌شود استقلالی بودن؟
از عملکرد خودتان در پرسپولیس راضی هستید؟
من چند سوال از شما می‌پرسم. کدام مدیر تاریخ پرسپولیس با این تیم نایب قهرمان آسیا شد؟ کدام مدیر جام اخلاق آسیا را گرفت، کدام مدیر در زمان مدیریتش از یازده شاخصه برتر مدیریت ۹ تای آن را گرفت؟ کدام مدیر در باشگاه پرسپولیس توانست بدهی‌ها را صاف کند؟
خیلی‌ها معتقد هستند که فکر میراث خوبی از خودتان به جا گذاشتید.
اگر کاری کردم وظیفه‌ام بوده. وقتی همه می‌دیدند که من در پرسپولیس کار می‌کنم باورشان نمی‌شد چنین مدیری هم باشد. آنقدر در این باشگاه آمدند و کار نکردند که باورشان نمی‌شد یک مدیر هم می‌تواند کار کند. شاید اشتباه کردم که اینقدر کار کردم چون الان نتیجه‌اش را می‌بینم. شاید اگر کار نمی‌کردم الان خانه نشین نمی‌شدم. من مدیری هستم که همیشه کارهای پرچالش را به من سپرده‌اند و همیشه هرکجا بودم بحران داشته.
به خاطر این شرایط از کسی ناراحت نیستید؟
نه، اتفاقا آنها را دعا می‌کنم. بالاخره در پرسپولیس شب و روز استرس داشتم و نمی‌توانستم بی‌خیال باشم. شما می‌دانید که حفظ و تکرار قهرمانی از خود قهرمانی دشوارتر است.
یعنی کسی شما را اذیت نکرد؟
نه، حتی از انتقاد منتقدها هم درس گرفتم و مشکلی نبود. فقط از آنهایی که این بحث استقلالی بودن من را مطرح کردند نمی‌گذرم و آنها را نمی‌بخشم. همه چیز را فراموش می‌کنم اما این مورد از یادم نمی‌رود.
بازیکنان و اعضای کادرفنی هم خیلی خوب از شما حمایت کردند، با آنها چه صحبتی دارید؟
این امتیاز خوبی نیست! این نشان می‌دهد که من محبوب بودم و شاید نبابد محبوب می‌شدم. شاید همین محبوبیت باعث شد ترمز من را بکشند.
پس به خودتان نمره خوبی می‌دهید؟
بحث نمره نیست، من مدیر ناتوانی نبودم. چون نمی‌توانند از من ایراد فنی یا کاری بگیرند به من انگ می‌زدند و هواداران را تحریک می‌کردند علیه من کار کنند. اینها کارهای با تقوا نیست.
حالا فکر می‌کنید بعد از رفتن شما پرسپولیس بتواند قهرمانی‌اش در لیگ برتر را تکرار کند؟
نمی‌توانم در این خصوص صحبت کنم، وقتی از پرسپولیس رفتن دیگر به خودم اجازه نمی‌دهم در مورد این تیم یا نوع عملکرد مدیرانش صحبت کنم. اگر چیزی به ذهنم بیاید خصوصی به مدیران می‌گویم ولی علنی حرفی نمی‌زنم.
یعنی از این اخلاق‌ها ندارید که به محض رفتن بخواهید پشت سر مدیر بعدی صحبت کنید یا علیه‌اش حرفی بزنید یا به قول معروف «پنبه‌اش را بزنید»؟
کسی که این کار را انجام می‌دهد شرف ندارد! من هم اگر این کار را بکنم همینطور هستم.
این روزها فیلمی که شما در آن به خاطر هواداران پرسپولیس گریه کردید دوباره بازنشر داده می‌شود، آن گریه واقعی بود؟
از قدیم گفته‌اند که مرد گریه نمی‌کند اما من در پرسپولیس چند بار گریه کردم. یک بار در همان مصاحبه بود، یک بار زمانی بود که نامه محرومیت پرسپولیس را دیدم در خفا گریه کردم، یک بار وقتی شادی چند هوادار معلول در ورزشگاه را دیدم گریه کردم. بالاخره من هم انسان هستم و عواطف انسانی دارم. باور کنید در پرسپولیس صحنه‌هایی دیدم که هیچ‌کجای دیگر ندیده بودم. همیشه از خوشحالی مردم خوشحال شدم.
راستی شما در جریان بحث بازگشت احمدزاده و طارمی به پرسپولیس هستید؟
نمی‌خواهم در مورد این مسائل صحبت کنم!
با این شرایط دیگر راحت به کنسرت پسرتان می‌روید و از هنرنمایی‌اش لذت می‌برید.
همیشه به عنوان نفر اول به کنسرت پسرم آرمان گرشاسبی و گروه چارتار می‌روم.
- 17
- 2
