از ترس کرونا خودکشی نکنیم!

به گزارش عصر ایران، شیوع بیماری ویروس کرونا (corona) موجب بروز ترس و وحشت در جامعه شده است. در چند روز اخیر میتوان این ترس و وحشت را در رفتارها و کنش های فردی و جمعی مشاهده کرد. هجوم به داروخانه ها برای خرید ماسک و مایعات ضد عفونی کننده (antiseptic) ، خرید و انبار کردن آذوقه و مایحتاج روزانه توسط بسیاری از شهروندان، کاهش استفاده از وسایل نقلیه عمومی و ... نمودهایی از این هراس همگانی از درگیر شدن با ویروس کرونا است.

ترس از کرونا

قسمتی از این ترس طبیعت آدمی است و موجب می شود تا افراد توصیه های بهداشتی و ایمنی را جدی بگیرند و از خود مراقبت کنند. اما اگر این بیماری را با موارد دیگری چون مرگ و میر ناشی از تصادفات رانندگی، سرطانهای ناشی از مصرف فست فود و استعمال دخانیات و یا سکته های قلبی و بیماری هایی چون آنفلوانزا مقایسه کنیم درمی یابیم که برغم تعداد بیشتر فوتی های ناشی از رانندگی یا سرطان یا سکته های قلبی این ترس که با کرونا در سطح جامعه گسترش یافته در آن موارد وجود ندارد.

این امر نشان می دهد که جامعه با هراس و هیجان منفی کرونا در سطحی وسیع دست به گریبان است. این هراس و وحشت از بیماری در شبکه های اجتماعی به صورت تصاعدی و با گفتگوهای احساسی درباره آن افزایش یافته و می تواند علاوه بر ایجاد زمینه هایی برای رفتارهای نامعقول فردی و جمعی با تاثیر منفی گذاشتن بر سیستم ایمنی افراد موجبات ضعف ایمنی در بدن شود. یعنی همان نقطه ای که بیماری کرونا را از صورت یک بیماری گذرا به مسئله ای مرگبار تبدیل می کند.

بدبن ترتیب با این چرخه مواجه می شویم:۱- هراس از کرونا باعث اضطراب و استرس می شود ۲- این اضطراب سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند ۳- ویروس کرونا برای افرادی با سیستم ایمنی ضعیف کشنده است.

ملاحظه می کنید که چطور هراس و ترس ناشی از بیماری خود زمینه ساز کشنده شدن بیماری می شود و تمام دیگر احتیاط هایی چون ماسک و دستکش و ضدعفونی کردن ها بی فایده و بیهوده می شوند.

با توجه به این مسائل باید بخود و اطرافیانمان مدیریت و کنترل هیجان منفی را بیاموزیم و اموزش دهیم.

توصیه هایی برای شناخت و مدیریت ترس از کرونا

۱- در مواقع بحران، سطح هیجانات منفی افزایش پیدا می کند و مردم با هیجاناتی چون ترس، اضطراب و غم روبرو میشوند و ممکن است این هیجانات بر روی منطق آنها نیز اثر بگذارد و توانایی شناختی و عقلایی را تحت‌تأثیر قرار دهد.

۲- هیجانات اگر به خوبی کنترل نشود منجر به ضعف سیستم ایمنی شده و می تواند جسم را نیز درگیر کند و سلامتی را از میان ببرد.

۳- مردم وقتی دچار هیجانات منفی می شوند ، سعی می کنند این هیجانات و اضطراب ها و خشم را مرور کنند و در باره آن حرف بزنند تا از میزان استرس بکاهند. اگر چه این روش خوبی برای کنترل استرس است اما وقتی هیجانات مهار نشود و در فضاهایی مانند فضای مجازی به صورت منفی بزرگ و گسترده شود، موجب بروز شایعات و نگرانی های بیشتری می شود.

۴- وقتی شایعات گسترش پیدا می کند، مردم ممکن است به علت نگرانی، رفتاری نامعقول از خود نشان دهند و به جای استفاده از روش های علمی در مقابله با ویروس، از روش های هیجانی استفاده کنند که تبعات بیشتری در گسترش نگرانی و هیجانات دارد.

۵- افراد باید بتوانند هوش هیجانی خود را در این شرایط بحرانی بکار بگیرند و در مورد احساساتشان در قالبی سازمان دهی شده حرف بزنند و با بیان ابعاد مختلف مساله و پذهیز از تمرکز بر جنبه های منفی بر هیجانات و نگرانی های بیش از اندازه غلبه کنند.

۶- برای مقابله با استرس ناشی از کرونا از رویکرد دوری جویی( بی اهمیت دانستن مسئله و بدون رعایت بهداشت، زندگی عادی را دنبال کردن )، خودمهارگری( اعتماد به نفس کاذب مبتنی بر توان مبارزه با بیماری بدون نیاز به ملاحظات بهداشتی و درمانی) و دوری گریزی( پنهان شدن و قطع ارتباط با همه و تعطیل کردن زندگی) پرهیز کنیم.

۷- در مقابل با بهره گیری از رویکردهای خویشتن داری، مسوولیت پذیری، حمایت اجتماعی و حل مدبرانه میتوان مانع از بیماری های روانشناختی ناشی از شیوع کرونا (corona) ویروس در خود و اطرافیان شد.