به گزارش عصر ایران به نقل از یورونیوز، « یک پژوهش که در دانشگاه نیو ساوت ولز در استرالیا انجام گردیده است نشان می دهد افراد بطور متوسط ۲۳ بار در ساعت، یا ۳۶۸ بار در زمان بیداری، صورتشان را لمس می کنند.
کوین چاپمن، روان شناس و رئیس مرکز اختلالات مربوط اضطراب رفتاری، می گوید میل دست زدن بصورت یک عادت شدیداً طبیعی انسانی است؛ به دلیل آنکه لمس صور ت تان بصورت ناخودآگاه این پیام را ارسال می کند که شما در مقابل دیگران یک وجود مجزا هستید و نسبت به آن آگاهی دارید.
دکتر چاپمن در توضیح این مطلب می گوید:« خویشتن آگاهی در جمع معمولاً به این مسئله برمیگردد که خودمان را از نگاه دیگران و در رابطه روزمره با آنها چطور می بینیم. بطور طبیعی ما برای پی بردن به احساسات بقیه بصورت آن ها نگاه می کنیم. در نتیجه لمس صورت امکان دارد به آلرژی غریزی ما در توجه به این بخش از بدن هم بازگردد.»
یک پژوهش که در سال ۲۰۱۴ انجام شده است نشان می دهد لمس صورت در تنظیم اضطراب و شکل گیری خاطره مفید است.
ولی حال که معضلات انتقال ویروس از این روش بیشتر شده است، اداره بهداشت آمریکا سفارش کرده تا افراد این عادت را کنار بگذارند. مشکل اما در پرهیز از انجام این عمل این است. در واقع که اگر به خودتان بگویید دست به صورتم نمی زنم، بیشتر احتمال دارد تا به آن دست بزنید.
دکتر چاپمن می گوید به جای برخورد چکشی و قاطع، بهتر است روشی انعطاف پذیر را امتحان کنیم. به عنوان مثال به جای اینکه بگوییم« من امروز زمانی که بیرون هستم اصلاً و ابدا به صورتم دست نمی زنم»، می توانیم اینگونه امتحان کنیم:« امروز بیشتر مواظب هستم که به صورتم دست نزنم.»
تنظیم یک یادآور روی موبایل، به اینصورت که هر از چند گاه پیغام هشداری برایمان بفرستد، از دیگر راه هایی است که میتواند به ما در پرهیز از لمس صورت کمک کند. همین طور مشغول کردن دست ها از روش بازی با« توپ استرس» هم میتواند راه مناسبی باشد.
دنیس کامینز، دانشمند رفتارشناس که در زمینه شکل گیری فرآیند تصمیم گیری تحقیق در ذهن کرده است ، می گوید اگر چیزی در دسترس نیست میتوان انگشتان را به هم قلاب کرد تا نتوانیم آن ها را به صورتمان بزنیم.
این روشها می تواند ما را کمک کند تا جلوی شیوع بیشتر ویروس کرونا را در جامعه بگیریم. ویروسی که تا کنون بیش از ۹۸ هزار تن را مبتلا کرده و حداقل ۳۳۰۰ نفر را به کام مرگ کشانده است.
- 16
- 4
