این مسکن‌ها را بیماران دیابتی نباید مصرف کنند

محققان هشدار دادند که برخی مسکن ها، خطر نارسایی قلبی در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را افزایش می دهند.

به گزارش ایسنا به نقل از هلث، نتایج تحقیق جدید محققان دانمارکی نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ در صورت مصرف ایبوپروفن یا نوع دیگری از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAID) امکان دارد بطور قابل توجهی با خطر نارسایی قلبی مواجه شوند.

بر اساس نتایج تحقیقات ارائه شده در نشست سالانه انجمن قلب و عروق اروپا در بارسلون، استفاده کوتاه مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی را بین بیش از ۳۳۱هزار فرد مبتلا به دیابت نوع ۲ در دانمارک بدون هیچ مشکل قلبی قبلی ۴۳ درصد افزایش داد. البته چنین تحقیقاتی مقدماتی در نظر گرفته می شود تا زمانی که در نشریه معتبری منتشر شود.

نتایج نشان داد که داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر نارسایی قلبی (Heart failure) در افراد دیابتی نوع ۲ با ۸۰ سال سن یا بیشتر (۷۸درصد) همچنین با سطح قند خون بالا (۶۸درصد) را بیشتر می کند. کسانی که قبلا از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی استفاده نکرده بودند بدترین واکنش را نشان دادند و خطر نارسایی قلبی آنان تقریباً سه برابر بود.

دکتر اندرس هولت، متخصص قلب و عروق در بیمارستان دانشگاه کپنهاگ دانمارک و محقق ارشد این مطالعه گفت: «باتوجه به استفاده بسیار مکرر و ارتباطی که حتی با مصرف کوتاه مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی وجود دارد معتقدیم که می توانیم این نگرانی را توجیه کنیم».

دکتر یوجنیا جیانوس، مدیر سلامت قلب زنان در بیمارستان لنوکس هیل در شهر نیویورک اظهار‌کرد: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی قبلاً با افزایش اندک خطر نارسایی قلبی در میان جمعیت عمومی به ویژه برای افراد با مشکلات قلبی پیشین مرتبط بوده است.

جیانوس، یکی از اعضای شورای پيش‌گيري از بیماری های قلبی عروقی کالج آمریکایی قلب و عروق می گوید:« مسلماً در بیمارانی که قبلاً دچار نارسایی قلبی بودند خطر بیشتری وجود دارد».

جیانوس توضیح داد که دیابت (Diabetes) نوع ۲ به تنهایی خطر نارسایی قلبی را افزایش می دهد احتمالاً به این دلیل که قند خون بالا سلول های عضلانی قلب را مختل می کند.

جیانوس در مورد دیابت نوع ۲ گفت: «حتی در صورت عدم انسداد در عروق کرونر یا حتی بدون کاهش عملکرد پمپاژ قلب، این افراد هم چنان در معرض خطر ابتلا به نارسایی قلبی هستند».

هولت و گروه وی برای این که دریابند آیا استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خطر نارسایی قلبی را در میان دیابتی ها بیشتر می کند یا خیر، ثبت های پزشکی دانمارک را بررسی کردند تا افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ را بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۲۱ شناسایی کنند سپس افرادی که قبلاً مبتلا به نارسایی قلبی تشخیص داده شده بودند همچنین افرادی که قبلاً به دلیل یک وضعیت پزشکی طولانی مدت از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی استفاده می کردند را از مطالعه حذف کردند.

حدود یک نفر از ۶ بیمار شرکت کننده در این مطالعه، در طول یک سال پس از تشخیص دیابت نوع ۲ حداقل یک داروی ضد التهابی غیراستروئیدی برای وی تجویز شده بود؛ ایبوپروفن بیشترین استفاده را داشت و در ۱۲ درصد از بیماران دیابتی تجویز شده بود. شایع ترین مورد بعدی دیکلوفناک بود که حدود ۳درصد از بیماران از آن استفاده می کردند.

نتایج این مطالعه نشان داد که هر دوی این داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی با افزایش خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی در میان دیابتی ها مرتبط بودند.

با این حال، نارسایی قلبی با استفاده از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی در افراد مبتلا به دیابت که بیماری آنان به خوبی کنترل شده و در افراد با سطح قند خون (Blood Glucose Level) طبیعی مرتبط نبود.

جیانوس گفت: داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی عمدتاً با ایجاد احتباس مایعات، خطر نارسایی قلبی را افزایش می دهند. این امر حجم خون را افزایش می دهد و نیازهای بیشتری را به قلب تحمیل می کند.

دکتر گرگ فونارو، رئیس موقت قلب و عروق در دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس (UCLA) گفت: این داروها بر پوشش رگ های خونی تأثیر می گذارند که به افزایش فشار خون معروف است.

به گفته پزشکان، بیماران دیابتی نوع ۲ باید قبل از مصرف هر گونه داروی ضد درد با پزشک خود مشورت کنند.

انواع دیگر داروهای ضد درد به ویژه استامینوفن (تیلنول) برای این افراد بی خطر است.

فونارو می گوید: بنظر نمی رسد داروهای حاوی استامینوفن خطر نارسایی قلبی مرتبطی داشته باشند به همین دلیل برای تسکین درد و کاهش تب، استامینوفن به داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی ترجیح داده می شود.