تحقیقات در مورد اثرات ورزش در محیط های کم اکسیژن بر روی مغز نشان داد که عملکرد شناختی با وجود حمل مقادیر کمتر از حد معمول اکسیژن توسط خون وخیم می شود.
به گزارش مهر به نقل از ساینس دیلی، هنگامی که فعالیت های دشوار فیزیکی در ارتفاع بالا یا سایر محیط های کم اکسیژن انجام میشوند، هماهنگی و تصمیم گیری به موقع مهم است. در برخی موارد، مانند کوهنوردی، این قابلیت ها امکان دارد تفاوت بین مرگ و زندگی باشد.
مطالعه محققان دانشگاه تسوکوبا ژاپن نشان داد که کاهش فعالیت عصبی در نواحی مغز مسئول عملکردهای شناختی مرتبط با کنترل اجرایی و عملکرد شناختی در حین ورزش در شرایط کم اکسیژن می تواند از طریق حفظ اکسیژن قابل پيش‌گيري باشد.
اثبات این علیت، که کاهش در فعالیت و عملکرد عصبی ناشی از دسترسی کم اکسیژن به بافت مغز است، به دلیل پیچیدگی مغز و تمام عملکردهای آن، ساده نیست.
پروفسور «هیداکی سویا»، سرپرست تیم تحقیق، می گوید: «ما اثرات شرایط کم اکسیژنی را که در آن سطح اکسیژن خون کاهش می یابد با شرایطی که در آن سطح اکسیژن خون در طول ورزش ثابت می ماند، مقایسه کردیم. با انجام این کار، میزان کم اکسیژن را بعنوان عاملی برای کاهش فعالیت عصبی و کاهش عملکرد تشخیص دادیم.»
فعالیت عصبی در قشر جلوی مغز با طیف سنجی عملکردی نزدیک به مادون قرمز برای نشان دادن تغییر در هموگلوبین اکسیژن دار اندازه‌گیری شد. عملکرد شناختی با استفاده از تداخل استروپ، که تفاوت در زمان تکمیل بین آزمایش های خنثی و ناسازگار است، ارزیابی شد.
این مطالعه نشان می دهد که تامین اکسیژن برای حفظ عملکرد شناختی در طول ورزش در محیط های کم اکسیژن مهم است. از اینرو زمانی که فعالیت های فیزیکی در محیط های کم اکسیژن انجام میشوند، باید اثرات خستگی (Fatigue) شناختی را در نظر گرفت.
- 14
- 3
