دلیل این تبعیض ناعادلانه و جنسیت‌زده این نیست که زنان برای افزایش حقوق خود تلاش نمی‌کنند، زیرا می‌کنند اما پاسخ شایسته‌ای دریافت نمی‌کنند.
در همین راستا، مطالعات مدرسه تجارت Cass در لندن دلیل اصلی این اتفاق را چنین توضیح داده: اینکه حقوق زنان همیشه کمتر از مردان هم‌رده خود است به این خاطر نیست که زنان سواد یا توانایی‌های کمتری دارند، وقت کمتری برای کار اختصاص می‌دهند یا بدنبال کارهای سطح پایین هستند، بلکه دلایل دیگری دارد که در زیر توضیح داده‌ایم.
در نتیجه تحقیق در مورد تحصیل، کار، تجربه، مهارت، نژاد و موقعیت جغرافیایی مشخص شده وقتی زنان وارد یک رشته می‌شوند، مبلغ حقوقی که برای کار مرتبط با آن در نظر گرفته شده است در جامعه کاهش می‌یابد.
به طور مثال، وقتی زنان وارد عرضه زیست‌شناسی یا پزشکی می‌شوند، حقوق و دریافتی همه زیست‌شناسان و پزشکان کاهش می‌یابد.
کدنویسی و برنامه‌نویسی در گذشته مختص زنان بود و حقوق بسیار پایینی داشت اما در دهه‌های اخیر مردان نیز وارد این عرصه شده‌اند و در نتیجه حقوقش نیز بیشتر شده.
مثال‌های بسیار زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد که تبعیض نژادی تا چه اندازه در تعیین درآمد یک شغل و یک رشته موثر است!
کارشناس جامعه‌شناسی دانشگاه نیویورک، پائولا اینگلند در این رابطه گفته: «دلیل حقوق پایین‌تر زنان این نیست که مهارت یا اهمیت کمتری دارند. بلکه این کارفرمایان هستند که تصمیم می‌گیرند به زنان حقوق کمتری بدهند.»
صبر کنید! ماجرای تبعیض همچنان ادامه دارد …
بدتر از کمتر بودن حقوق زنان نسبت به مردان باید بدانید که زنان بیشتر از مردان هم کار می‌کنند!
بر اساس گزارش اکامانیک ورلد، به طور متوسط زنان روزانه ۵۰ دقیقه بیشتر از مردان کار می‌کنند. یعنی در طول یک سال ۳۹ روز بیشتر مشغول کار هستند.
دلیلش این است که زنان علاوه بر کارهای حرفه‌ای خود در خانه هم کار می‌کنند و مسایل مربوط به خانواده نیز به عهده آنهاست.
بر اساس گزارش جامع جهانی در مورد فاصله جنسیتی بین زنان و مردان، گمانه‌زنی می‌شود حدود ۱۷۰ سال طول خواهد کشید تا زنان بتوانند به برابری حقوق اقتصادی و حقوق سیاسی برابر با مردان دست پیدا کنند. این زمانی بسیار زیادی است …
زنان چه کاری در این رابطه می‌توانند انجام دهند؟
زنان ایسلند در اعتراض به چنین تبعیض مشهودی تصمیم گرفتند به جای ۸ ساعت کار کردند؛ سر ساعت ۲:۳۸ بعدازظهر محل کار را ترک کنند تا بدین ترتیب نشان دهند تا چه اندازه این تمایز برایشان سنگین است.
آنها از این تمایز و تبعیض به ستوه آمده بودند و با اتحاد توانستند تا حدی حقوق خود را زنده کنند. با اینکه در حال حاضر، ایسلند کمترین تفاوت حقوق بین زنان و مردان را در جهان دارد اما همچنان زنان بین ۱۴ تا ۱۸ درصد کمتر از مردان حقوق دریافت می‌کنند.
به این معنی که زنان بعد از ساعت ۲:۳۸ بعدازظهر به طور مجانی برای کارفرماهای خود کار می‌کنند.
زنان ایسلندی عقبه‌ی بلندی در حمایت از حقوق زنان در طول تاریخ دارند. در ۲۴ اکتبر سال ۱۹۷۵ میلادی، ۹۷ درصد از زنان این کشور (اتحاد مثال‌زدنی)، اولین روز تعطیلی زنانرا پایه‌گذاری کردند. این زنان در آن روز نه سرکار خود حاضر شدند، نه در خانه دست به فعالیت‌های روزمره زدند و نه فرزندان خود را به مدرسه بردند.
در این تاریخ مردها مجبور شدند فرزندان خود را ازمدرسه بازگردانند و در خانه غذا درست کنند که اغلب سوسیس سرخ کردند!
مردها این روز را «جمعه‌ی طولانی» نام نهادند. این در حالیکه بود که زنان در ان روز در میدان محل جمع شده بودند و به سخنرانی و موسیقی گوش می‌کردند و از آفتاب لذت می‌بردند.
بیش از ۲۵ هزار زن در آن روز در میدان اصلی مرکز شهر رکیاویک جمع شده بودند، آمار فوق‌العاده برای کشوری که مجموعا ۲۲۰ هزار نفر جمعیت داشت.
۵ سال پس از روز تعطیلی زنان، اولین زن در این کشور بر صندلی رئیس‌جمهوری تکیه زد و به مدت ۱۶ سال بر مسند قدرت ماند.
در ایسلند علاوه بر زنان، مردان نیز از سه ماه کمک مالی در زمان مرخصی زایمان برخوردار هستند.
از همه این اتفاقات می‌توان نتیجه گرفت حدود ۵۲ سال طول کشید تا زنان ایسلند بتوانند میزان تبعیض حقوقی بین زنان و مردان را به این درجه برسانند. اما تقریبا هیچ کسی دوست ندارد این همه سال برای یک حق مسلم منتظر بماند.
ایکاش مسئولین، مردان و حتی خود زنان می‌دانستند که باید قانونی برای نقض هر چه سریع‌تر این تبعیض باید نوشته و اجرایی شود.
- 20
- 6
