همسان سازی یا همسان بازی؟!/ تامین اجتماعی و اجحاف در حق اصحاب مشاغل سخت و زیان آور

کار در مشاغل سخت و زیان آور ، مشقت های خاص خود را دارد که تا گرفتار آن نشویم، درکش نخواهیم کرد. بی درد، فریاد نمی زنند اینان. سنگی به پایشان خورده، سوهانی، آج های بلندش را در اعصابشان تراشیده، هراسی همنفس شان شده، استرسی مو های نریخته شان را سفید کرده. شمار نفس هاشان از استاندار پائین تر شده، و... هزار درد و بلا کشیده و چشیده اند این جماعت شاغل در "مشاغلِ سخت و زیان آور ". سخت جانانی می شمارند آنان را که در این حرفه ها به بازنشستگی رسیده اند. قانون گذارِ محترم، با خواندن سیاهه مصائب، این گروه را مستحق بازنشستگی زودهنگام دانسته است و به ازای هر سال، یک سال و نیم محاسبه کرده است تا این افراد بتوانند با ۲۰ سال خدمت، بازنشست شوند. البته حق تامین اجتماعی با بیمه پردازی ۴ درصد حق بیمه مضاعف و ۴ درصد حق مستمری مضاعف، تمام و کمال پرداخت شده است.

یعنی اینان سر سفره ای نمی نشینند که نانش را کس دیگری فراهم کرده باشد بلکه لقمه از نانی برمی دارند که خود، پیشتر، فرستاده اند. قوانین این موضوع و مواد متعدد ناظر به این بازنشستگی و بازنشستگان را میتوان با یک جستجوی کوتاه در صفحات اینترنتی دید و خواند و من قصد بازگویی ندارم. حرف این قلم این است که در فرایند همسان سازی یا رندانه گویی حضرت تامین اجتماعی؛ متناسب سازی؟!

حق بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور به هیچ گرفته شده است! قانون، هیچ، آن درصد های اضافیی که تا نگرفته اند احدی را بازنشست نکرده اند هم هیچ! فقط همان سال های بیمه پردازی به حساب آمده است تا آنچه گمان می کردیم، تکریم زحمت کشان است و قانون گذار به درستی و درک شرایط سخت برایشان امتیاز در نظر گرفته است به ضد خود تبدیل شود! حالا که به فیش مرحمتی سازمان تامین اجتماعی مراجعه می کنند می بینند که دست شان چقدر خالی مانده است از همسان سازی. دست که خالی باشد، جیب و سفره هم خالی می شود.

فقط یکجا هست که در این شرایط "پُر" می شود و آن هم "دِل" است. دلِ پُر هم دستِ خالی را برای دعا- نمی گویم نفرین- به آسمان می فرستد. خداوند هم شنوای دانا و عالم به همه چیز است و بر خلقِ خویش، به خصوص آنان که مظلوترند، غیرتی خاص می ورزد و در کار می کند.

من نگران تصمیم گیران و برنامه ریزانِ این طرح ام که از این دعا به کجا خواهند رسید والا آنان که در این ماجرا به غبن آشکار گرفتار آمدند، راه دادگاه و دیوان عدالت اداری را خوب بلدند چنان که قبل از این هم با رأی دیوان، در دادنامه های شماره ۲۰۲، ۲۰۳ و ۲۰۴ مورخ ۱۰/۴/۸۶، نسبت به ابطال بند ۳ بخشنامه شماره ۴۰ مستمری ها، بند ۲ بخشنامه شماره ۲۷ مستمری ها، بند ۳ بخشنامه شماره ۲۸ مستمری ها، بند ب. بخشنامه شماره ۳۰ مستمری ها، بند ۴- ۱ بخشنامه شماره ۴۲ مستمری ها، بندد.

بخشنامه شماره ۴ کار های سخت و زیان آور سازمان تامین اجتماعی در خصوص نفی قابلیت احتساب سنوات ارفاقی در احتساب مزایا و فوق العاده ها، اقدام کرده اند؛ و براساس همین رأی که برای تمام کشور و سازمان ها و بیمه شده ها لازم الاجراست سنوات ارفاقی در محاسبه مزایا و فوق العاده ها مؤثر واقع شده است و پس از این هم با پیگیری های مجدد کارگران بازنشسته و نهاد های صنفی، این حق، احقاق خواهد شد.

ولی این تصمیم متولیان در این شرایط سخت در یاد ها ماندگار می شود و از سفره دعای دست های پینه بسته، بهره خود را برمی دارند همگان به نسبت گری که می گشایند یا گرهی که می افزایند. این روز ها، تلخ یا شیرین، می گذرد. به روزی فکر کنیم که نمی گذرد تا حقی که بر ذمه داریم، زمین نگذاریم.