البته خیلی‌ها سعی کردند که این فیش‌ها را تکذیب کنند و برخی نیز دریافت این مبالغ را حق مسلم خود دانستند؛ ارقام نجومی که در ازای کارهای به اصطلاح پشت میزنشینی دریافت می‌شود اما وجود خارجی‌شان به اعتقاد خیلی از مردم عدالت اجتماعی را زیر سوال می برد! در کنار این حقوق‌ها، مشاغلی نیز در همین جامعه هستند که دریافتی ۳۰ سال فعالیت‌شان شاید به اندازه حقوق ۶ ماه برخی از مدیران باشد که در این گزارش به تعدادی از آنها اشاره خواهیم کرد.
عرق پاي کوره براي دو‌ميليون تومان
ريخته گري صنعت قطعه‌سازي خودرو يکي از مشاغل سخت و زيان آور است. فعاليتي که حسين کامياني ۱۲ سال هر روز از صبح تا عصر آن را تجربه مي‌کند در ازاي آن نهايت حقوقي که دريافت کرده آخرين مصوبه دستمزد تعيين شده از سوي وزارت کار در امسال است؛ يک‌ميليون و ۶۰۰هزار تومان که با احتساب اضافه کار و مزاياي ديگر به دو‌ميليون و ۲۰۰هزار تومان مي‌رسد.
او اگر چه امروز در سايه تعديل نيروي شرکتي که سال‌ها در آن تجربه کار داشته از فروردين‌ماه خانه‌نشين شده، اما با همه اين سختي‌ها باز به‌دنبال برگشت به کارش است. حسين سرپرست يک خانواده ۴ نفره است؛ پدري که به «آرمان ملي» مي‌گويد: آن وقت که مشغول به کار بودم دريافتي از شرکت، کفاف هزينه هاي زندگي را نمي‌داد و مجبور بودم براي تامين هزينه‌ها بعد از تعطيلي از کار با پرايدم، مسافرکشي کنم.
۵۰ سال صيادي، يک‌ميليون تومان دريافتي
سوابق کاري‌اش را که برايمان ورق مي‌زند پر از خاطراتي است که او براي يك لقمه نان حلال انجام داده؛ از جنگيدن با توفان‌ها و گرفتاري در دريا گرفته تا خطراتي که گاهي جانش را تهديد کرده است. ناصر بهنود صياد ۶۸ ساله‌اي است که در بازار تهران يک مغازه ماهي فروشي اجاره کرده و امروز کمتر به دريا مي‌رود: از آنجا که شغل ما يک شغل فصلي بود بايد به جاي آنکه ۳۰ سال در آن کار مي‌کرديم، هزينه بيمه را پرداخت مي‌كرديم تا بتوانيم در دوران سالمندي از حقوق بازنشستگي بهره‌مند شويم. او همچنين مي‌افزايد: چند ماه است که بازنشسته شده‌ام و حالا يک‌ميليون و ۲۰۰هزار تومان حقوق بازنشستگي مي‌گيرم.
وقتي از او درباره شغلش مي‌پرسيم، جواب مي‌دهد: در طول سال‌هايي که توان کار کردن داشتم ماهيگيري و صيادي تنها منبع درآمدم بود. شغلي که تنها حاصلش براي من امروز حقوق مستمري يک‌ميليون و ۲۰۰هزار توماني است. حقوقي که اجازه نمي‌دهد گذران روزهاي زندگي برايم شيرين باشد.
کار سخت در معدن، دريافتي ۳ميليون تومان
وقتي صحبت از مشاغل سخت مي‌شود اولين شغلي که به يادمان مي‌افتد کار در معدن است. کارگراني که کارشان هيچ‌تطبيقي با قوانين استاندارد کار ندارد و گاهي ۱۵ روز متوالي را بايد شبانه‌روز و بي‌وقفه فرسنگ‌ها زير زمين يا داخل كوه كار كنند. رحيم نعمتي يکي از اين کارگران است، جوان ۳۳ ساله‌اي که در يکي از معادن ذغال سنگ اطراف شاهرود مشغول به کار است، او مي‌گويد: ديدن نور آفتاب حسرت روزهاي ماست. ما در حالي کار طاقت فرساي کار در معدن را انجام مي‌دهيم که از کمترين امکانات و تجهيزات ايمني و استاندارد برخورداريم و معمولا حداقل حقوق را دريافت مي کنيم. نزديک به ۳ميليون دريافتي‌ام به اندازه کرايه خانه و هزينه يک زندگي سه نفره است، اما كسي از آينده خبر ندارد. با سختي‌هاي اين كار معلوم نيست ما تا كي‌مي‌توانيم به كار ادامه دهيم.
روزي ۵۰هزار تومان براي بتن کاري
کارگران ساختماني هم همواره به‌عنوان قشر کم درآمد جامعه شهرت دارند، حوزه کاري که گرچه اين روزها به سمت صنعتي‌سازي در حرکت است اما اين تغييرات هم چيزي از زحمت کارگران آن کم نکرده است. مهدي محمدي، کارگر فوم بتن کار است او نيز از انتشار فيش حقوقي‌اش ترسي ندارد و مي گويد: روزي ۱۵۰ کيسه سيمان را به تنهايي در داخل دستگاه مخلوط کن مي‌ريزم و بعد با بالابر آن را به طبقات فوقاني ساختمان در حال ساخت مي‌رساند. روزي ۵۰هزار تومان بابت کارم دريافت مي‌کنم، البته خيلي از کارفرمايان اين مبلغ را هم نمي‌دهند.
آهنگري با درآمد زير ۲ميليون تومان
سيد جواد نعمتي‌زاده يکي از آهنگران بازار بزرگ تهران است، او نيز مي گويد: شغل آهنگري را از پدرم به ارث برده‌ام. يعني اجداد ما در شيراز آهنگر بوده‌اند و نيم قرن پيش به تهران آمديم.
او معتقد است از وقتي ماشين‌آلات فلز بري جاي آهنگري را گرفته‌اند و کار و کاسبي‌شان تعريفي ندارد، ولي بازهم مي‌گويد: به کارگران‌مان ماهانه حدود ۲ميليون تومان حقوق مي‌دهيم و آنقدر در مي‌آوريم که دستمان را جلوي کسي دراز نکنيم.
به اندازه يک دهم دريافتي فيش هاي حقوقي که اين روزها در شبکه‌هاي مجازي اين دست و آن دست مي شود براي فرستادن دخترش به خانه بخت دنبال گرفتن وام است، وامي که به گفته خودش اگر موفق به اخذ آن شود بايد تا آخر عمر اقساطش را پرداخت کند.
افزايش حقوق محيط‌بان به ۲ميليون نرسيد
محيط‌بانان معمولا ۲۴ساعت کار و ۴۸ ساعت استراحت مي‌کنند يا مانند برخي نهادهاي مشابه حداقل ۱۵ روز کار مي‌کنند و ۱۵ روز در کنار خانواده هستند. اما سازمان حفاظت محيط زيست به علت کمبود نيروي محيط باني مجبور است فشار بيشتري را بر اين قشر زحمتکش وارد کند. صحبت از محيط‌باناني است که حالا حراست از ۱۱درصد از خاک کشور را که جزو مناطق تحت حفاظت سازمان محيط‌زيست است را برعهده دارند. جامعه‌اي که دراين شغل سخت حوادث بسياري اين قشر کم توقع را تهديد مي‌کند. هر محيط‌بان حدود ۱۰هزار هکتار را پوشش مي‌دهد، در حالي که بر اساس استاندارد، هر محيط بان بايد ۳هزار هکتار را تحت پوشش قرار دهد. محيط‌باناني که با دل و جان از عرصه‌هاي طبيعي کشور محافظت مي‌کنند و در مدت ۳۰ سال گذشته ۱۱۳ نفر دراين راه جان خود را از دست دادند و چندين برابر اين تعداد مجروح و معلول شده‌اند.
به گفته يکي از اين محيط بانان که خواست نامي از او برده نشود نهايت دريافتي حقوقش از دو‌ميليون تومان تجاوز نمي‌کند، حقوقي که با توجه به شرايط سخت کاري او و همکارانش در شرايط کنوني جامعه باعث مي شود تا نتوانند زندگي آسوده و راحتي را تجربه کنند.
- 17
- 3
