به گزارش خبرآنلاین، نیما شعبان‌نژاد اگرچه با ایفای شش نقش متفاوت در «خندوانه» به شهرت رسید اما پیش از آن هم کم کار نبود، به خصوص در حوزه تئاتر.
نیما شعبان‌نژاد در پاسخ به این که چه شد که مدتی است تمرکزش را بر «خندوانه» گذاشته و باطبع از حضور روی صحنه تئاتر یا جلوی دوربین بازمانده، گفت: «پروژه «خندوانه» آن قدر عظیم است که به کار دیگری نمی‌رسم. نکته دیگر این که حتی اگر می‌توانستم زمانم را مدیریت کنم پیشنهاد جذابی در حوزه تئاتر نداشتم. من اگرچه در پردیس هنرهای زیبا کارگردانی تئاتر خوانده‌ام اما با محسن نوری، ابراهیم عزیزی، محمد زیکساری، مجتبی رفیعی، آیدا صادقی و... دانشجویان دانشکده هنر و معماری بُر بودم و ترجیحم این بود که با آنها کار کنم ولی نشد. هر چند می‌خواهیم در آینده‌ای نزدیک تئاتری را روی صحنه ببریم.»
شعبان‌نژاد ادامه داد: «تا این که پیشنهاد بازی در «دریبل» را گرفتم و از آن خوشم آمد چون دوست داشتم کمی از فضای کمدی فاصله بگیرم. قبل از «خندوانه» هم نقش جدی بازی می‌کردم و کم پیش آمده بود پیشنهاد بازی در نمایشی کمدی بگیرم. من موضعی نسبت به کمدی ندارم ولی جدی بودن متن «دریبل» دلگرمم کرد.»
منوچهرِ «دریبل» در مورد دشواری‌های بازی در اثری کمدی توضیح داد: «کمدی کار کردن به مراتب سخت‌تر از حضور در اثری ملودرام و اجتماعی است. چون تعداد کمدی سازهایمان نه فقط در تئاتر که در تلویزیون و سینما هم اندک است. به عنوان مثال اگر رامبد جوان، رضا عطاران و مهران مدیری را از کمدی‌های سینما و تلویزیون بگیریم، رسما منهدم می‌شویم.»
او با اشاره به این که مخاطبان در این نمایش تصویری متفاوت از نیما شعبان‌نژاد نسبت به «خندوانه» خواهند دید افزود: «من به عنوان بازیگر دوست دارم تجربه کنم. این که مردم مرا در نقش کمدی دیده‌اند و حالا قرار است در نقش جدی ببنند را می‌توانم با مثال مدل مو توضیح دهم. نقش عوض کردن مثل عوض کردن مدل مو می‌ماند.
مثلا شما همیشه موی بلند داشته‌اید و یکهو کچل می‌کنید، بازخوردی که می‌گیرید این که چرا موهایت را زدی؟! قبلی خیلی بهتر بود! بعد از مدتی که موهایتان در حال بلند شدن است، می‌گویند بگذار همین‌طور کچل باشد، خیلی بامزه بود! چیزی شبیه به عوض کردن تیپ و ظاهر. مثلا همیشه مردانه می‌پوشیده‌اید و حالا یکهو اسپرت می‌پوشید، اول در مقابلتان گارد می‌گیرند اما بعد با تیپ و قیافه جدید پذیرفته می‌شوید.»
شعبان‌نژاد تاکید کرد: «متاسفانه در سینما و تلویزیون همه مترصد فرصتند که بازیگر را به کلیشه تبدیل کنند. به نظرم در روند این کلیشه شدن هیچ وقت بازیگر مقصر نیست و عوامل این حرفه هستند که از آدم‌ها کلیشه می‌سازند. به عنوان مثال گاردی که فرضا سینمایی‌ها روی منِ نوعی دارند که چرا یک تلویزیونی باید وارد سینما شود؟! شاید ناراحتم کند اما در نهایت ابدا برایم مهم نیست. من میزانی توانایی دارم و میزانی تجربه کسب کرده‌ام که اگر فضای درستی در اختیارم قرار بگیرد، آن را خرج و خود را در ژانرهای مختلف امتحان میکنم.»
او ادامه داد: «این مسئله تنها در حد همین گلایه‌ای که عرض کردم برایم مهم است و نه بیشتر. چون نهایتش این است که خودم، با ساختن تئاتر خودم یا فیلم خودم، زمینه تجربه کردن در ژانرهای مختلف را برای خودم فراهم کنم.»
او در مورد حضور یا عدم حضور در سری پنجم «خندوانه» هم افزود: «پروژه «خندوانه» خانه من است و من موقعیت فعلی‌ام را مدیون رامبدم و نمی‌توانم از خانه‌ام فاصله بگیرم. می‌توانیم قرار بگذاریم که زمان‌هایی که در «خندوانه» نیستم تجارب دیگری جز در حوزه کمدی کسب کنم و در «خندوانه» هم کار خودم را انجام دهم. همان طور که رامبد در فیلم سینمایی «نگار» چنین کاری کرد.»
این بازیگر تئاتر تصریح کرد: «بسیار پیش آمده که برای بازی در نقشی جدی دعوت شده‌ام و صحبت‌های اولیه را کرده‌ایم اما موقع قرارداد بستن، منت گذاشته‌اند که ما به تو نقش جدی داده‌ایم! مگر من در روزنامه آگهی داده‌ام که لطفا بیایید به من نقش جدی بدهید! من فقط کِرمِ تجربه کردن دارم و می‌خواهم کار کنم که نگویند نمی‌تواند یا نمی‌شود.»
- 11
- 6
