روز دامپزشکی
دامپزشکی، به عنوان یکی از تخصص های علوم پزشکی محسوب میشود که با مواردی ازجمله پیشگیری، کنترل، تشخیص و درمان بیماری های مؤثر بر سلامت حیوانات اهلی و وحشی و جلوگیری از انتقال بیماری های دام به جمعیت انسانی در ارتباط است. دامپزشکان به منظور اطمینان از غذای ایمن برای مردم، بر حفظ سلامت حیوانات تولید کننده موادغذایی نظارت می کنند.
دامپزشک دارای وظایفی ازجمله محافظت از وضعیت سلامتی حیوانات، تشخیص و کنترل بیماری های حیوانات و درمان حیوانات بیمار و اسیب دیده می باشد. آن ها همچنین توصیه های لازم را به صاحبان و مالکان حیوانات در مورد مراقبت صحیح از آن ها ارائه می دهند.
آخرین شنبه ماه آوریل در تقویم جهانی به عنوان روز جهانی دامپزشک محسوب میشود. هدف از نام گذاری این روز توسط سازمان بهداشت جهانی( OIE) و اتحادیه انجمن های دامپزشکی( WVA)، افزایش سطح آگاهی عمومی در رابطه با اهداف و نقش مهم دامپزشکی در جهان بود.
تاریخچه دامپزشکی
علم دامپزشکی، پس از اهلی کردن حیوانات و روی آوردن انسانها به کشاورزی، مورد توجه قرار گرفت. لوح حمورابی« ۲۲۰۰ سال قبل از میلاد» به بیان ارزش کار فرد معالجه کننده ی گاو و سایر حیوانات پرداخته است. بعد از سقوط امپراطوری روم، اسنادی درمورد دامپزشکی تا حدود قرن سیزدهم میلادی وجود دارد. در قرون وسطی، اطلاعاتی در مورد دامپزشکی از هند و ایران به دست آمده است.
روز دامپزشکی در ایران
دکتر حسن تاج بخش در سال ۱۳۶۹ خورشیدی به منظور تعيين روزی به نام روز دامپزشکی، روز ۱۴ مهر را پیشنهاد کردند و سپس این روز، مورد تائید و موافقت همه قرار گرفت. آنها به روز ۱۴ هر ماه در ایران باستان، گوش روز می گفتند كه از نام گائوش( فرشته ی نگهدار چهارپایان و جانوران سودمند) برگرفته شده است.
معنای رشته دامپزشكی صرفا به درمان یك بیماری در دام، اختصاص ندارد بلکه در بهداشت عمومی و ارتقای سلامت جامعه تأثير به سزایی دارد و بخشی از سلامت جامعه درصورت نبود دامپزشكی، به خطر می افتد.
وظایف سازمان دامپزشكی
سازمان دامپزشكی دارای وظایفی ازجمله بررسی بیماری های دامی، تامین بهداشت دام كشور از طریق پیشگیری و مبارزه با بیماریهای همه گیر و قرنطینه ای دام، شناسایی مناطق و منابع الوده و راه سرایت و طرز انتشار بیماریها و همكاری با وزارت بهداشت در امر مبارزه با بیماری های مشترك انسان و دام می باشد.
میزان بیماری های مشترك بین انسان و دام در جهان به حدود ۴۹ درصد می رسد كه برای پیشگیری از شیوع این نوع بیماریها می توان اقداماتی ازجمله برنامه مدون برای واكسیناسیون دامها ، معدوم كردن دام های بیمار و نیز كنترل مرزهای جغرافیایی را انجام داد. بیماری هایی که بین انسان و دام، مشترك است؛ نظیر تب مالت، سل، مشمشه( بیماری مشترك بین انسان و اسب)، هاری، تب خونریزی دهنده كریمه كنگو و آنفلوانزای فوق حاد پرندگان می باشد.
گردآوری: بخش تونل زمان سرپوش
- 9
- 3