نرده‌ چوبی مانع مرگ گردشگران یا عاملِ مرگِ سی‌وسه‌پل!

به گزارش ایسنا، دوستداران میراث فرهنگی و بیشتر اهالی اصفهان می‌گویند علت نصبِ نرده‌های چوبی «باید بخاطر اتفاق اخیر کشته‌شدن کودک دو ساله‌ای باشد که از پل (سی‌وسه پل) پرت شد» است، درصد زیادی موافق این اتفاق‌اند و بخشی از افراد نیز فقط به بُعد آسیب رسیدن به بدنه‌ی سی‌وسه‌پل توجه می‌کنند و مخالف این اتفاق.

بنابراین میراث‌فرهنگی با به شور گذاشتن راهکارهایی که می‌توانند مانع از بروز مجدد چنین اتفاقی شوند در نخستین قدم ، نرده‌ای چوبی روی یکی، دو دهانه سی‌وسه پل نصب کرده تا بعد از بررسی جوانب کار و نظرات مخالفان و موافقان به نتیجه‌ای نهایی در این زمینه برسد.

شاهین سپنتا، فعال میراث فرهنگی استان اصفهان به ایسنا می‌گوید: سه روزگذشته کودکی دو سال و نیمه از یکی دهانه‌های سی و سه به پایین سقوط کرد و درگذشت، هر چند در این اتفاق سهل‌انگاری از والدین کودک بود و بعضا گفته می‌شود ممکن است هر ۲۰ سال یک بار این اتفاق رخ دهد اما با بروز چنین اتفاقاتی روحیه مردم جریحه‌دار می‌شود بنابراین باید فکری کرد.

او با بیان این‌که در حالت کلی باید آثار تاریخی ایمن باشند، نگهبان داشته باشند یا موانعی برای جلوگیری از بروز چنین اتفاقاتی مقابل این نوع آثار تاریخی ایجاد شود، ادامه می‌دهد: با بروز این اتفاق پیشنهادهایی مانند کشیدن گارد شیشه‌ای ضخیم مشابه موارد استفاده شده در داخل فضاهای موزه‌ای، مطرح شده اما با توجه به این‌که شیشه سنخیت زیادی با بافت تاریخی ندارد، یا امکان دارد برخی افراد شرور اقدام به شکستن آن‌ها کنند و از سوی دیگر منظر پل مخدوش می‌شود، قرار است به صورت آزمایشی روی چند دهانه‌ی پل، نرده چوبی نصب شود تا در صورت مناسب بودن برای دیگر دهانه‌های پل نیز این اقدام انجام شود.

وی با اشاره به این‌که نصب نرده‌های چوبی به دهانه‌ی پل تاریخی در مورد «پل خواجو» مسبوق به سابقه است، بیان می‌کند: استفاده از این نرده‌های چوبی با ساختار پل خواجو سازگار است و منظر پل را مخدوش نکرده است بنابراین تصمیم گرفته شد تا مشابه نرده‌های پل خواجو طراحی و در نخستین اقدام روی چند دهنه‌ی سی‌وسه پل آزمایشی نصب شود تا در صورتی‌که جواب داد و منظر پل را مخدوش نکرد و با تائید کارشناسان، ابتدای دیگر دهنه‌های خطرآفرین پل نیز نصب شود و در صورتی که جواب نداد به گزینه‌های دیگر فکر شود.

او با تاکید بر این‌که قطعا باید نصب هر ملحقاتی روی اثر تاریخی با حداقل آسیب یا تغییر باشد، می‌افزاید: نه این‌که بگوئیم نباید روی دیوار چیزی پیچ شود، در حد یک پیچ یا بست ممکن است آن کار انجام شود اما این که آسیب به حدی باشد که پل را از بین ببرد این طور نیست.

سپنتا نصب لامپ یا برق‌کشی‌هایی که در طول سال‌های گذشته برای خواجو یا سی‌وسه پل رخ داده را نمونه‌ای از اقدامات انجام شده در طول سال‌های گذشته برای این بناهای تاریخی می‌داند و می‌گوید: یا باید برق‌کشی‌ها در پل را انجام نمی‌دادند یا با توجه به نیازی که وجود داشت باید زیرنظر کارشناس انجام می‌شد که البته این اتفاق اخیر رخ داده‌ است.

نصب نرده چوبی، تهاجم به بنای تاریخی نیست

او بیان می‌کند: برداشتن یک آجر، یک کار تهاجمی روی بنای تاریخی محسوب نمی‌شود بلکه از این موارد مهمتر نیز وجود دارد که متاسفانه تا امروز کسی به آن توجه نکرده است، اگر قرار به مخدوش کردن پل تاریخی باشد، موارد دیگری رخ می‌دهد که بیشتر این بناهای تاریخی را مخدوش می‌کنند، نه یک نرده چوبی. در واقع باید به آن‌ها حساسیت نشان داد.

به گفته‌ی او انتخاب فرم چوب به این دلیل است که رنگ و فرم چوب با سازه‌ی بنا همخوانی دارد و مسبوق به سابقه در پل خواجو است.

اگر بگویند «کسی از سی‌وسه پل رد نشود» چه می‌گوئید؟

سپنتا ادامه می‌دهد: اگر نخواهند این کار را انجام دهند، باید به مردم گفت در حالت کلی کسی نباید از سی و سه پل رد شود، یا در کنار هر دهنه پل یک نگهبان بایستد.

او با بیان این که نمونه‌های خارجی در کشورهایی مانند پاریس یا ایتالیا در نقاطی که ممکن است جان مردم به خطر بیفتد موانعی قرار داده شده است، می‌گوید: در گذشته در برخی از بخش‌های آب‌رو طبقه پایین پل خواجو مسیر تردد مردم باریک بود و در برخی مواقع جمعیت به حدی زیاد بود که هر لحظه امکان داشت کسی داخل آب بیفتد، بنابراین در این شرایط نصب مانع، بهترین راهکار است.