به گزارش مهر، انعطاف بیشتر و سازگاری با بافت های داخل بدن مزیت مهم این استنت است. از سوی دیگر تجزیه پس از رفع نیاز به این ابزار باعث می شود تا افراد برای استفاده از آن مشکلات کمتری داشته باشند.
استنت های مشبک معمولاً از جنس سیلیکون یا آهن هستند که خارج کردن آن ها از نای پس از التیام زخم ها و آسیب های نای کار دشواری است. مدل های سیلیکونی استنت ها راحت تر از گلو خارج می شوند ، ولی کم کم در بدن جابجا میشوند ، برای این که طبق وضعیت بدن تک تک بیماران شخصی سازی نمی شوند.
از همین رو پژوهشگران آلمانی نوع استنت مشبک با قابلیت انتقال هوا تولید نموده اند که از سیلیکون های زیستی و تجزیه پذیر تشکیل شده و کاملاً قابل شخصی سازی است. بدین منظور از تصاویر سی تی اسکن تهیه شده از نای هر بیمار استفاده می شود تا یک مدل سه بعدی دیجیتال از داخل گلوی هر بیمار تهیه شود.
در نهایت برای تولید استنت، نور ماورا بنفش به یک توده پلیمر حساس به این نور تابانده می شود که باعث می شود قسمت های خاصی از آن بر مبنای الگوی سی تی اسکن به صورت جامد درآید. با توجه به چسبناک بودن این پلیمر فرایند تولید استنت مذکور با استفاده از چاپگرهای سه بعدی باید در دمای ۷۰ تا ۹۰ درجه سانتیگراد صورت بگیرد.
در نهایت برای تسهیل ردیابی وضعیت استنت مذکور، ذرات طلا در درون آن جاگذاری می شود. بررسی یک استنت تولیدشده بدین شیوه نشان داد که این محصول در یک دوره شش تا هفت هفته ای در سر جای خود باقی مانده و بعد از آن توسط بدن این حیوان جذب شده است.
- 18
- 2
