برنامه قوی ترین پاراوزنه بردار جهان برای خداحافظی از وزنه‎برداری

به گزارش مهر، دو مدال طلای بازی های پارالمپیک لندن و ریودوژانیرو همراه با  سه مدال طلای بازی های پاراآسیایی گوانگژو، اینچئون و جاکارتا بخشی از کارنامه پُرمدال سیامند رحمان در میادین پاراوزنه برداری آسیا و جهان است. 

قویترین پاراوزنه بردار جهان آخرین مدال خود را پس از دو بار رکوردشکنی در بازی های پاراآسیایی جاکارتا به دست آورد با این حال خیلی از این رکوردشکنی راضی نیست چراکه معتقد است که می توانسته وزنه های سنگین تر را هم بالای سر ببرد. 

رحمان امیدوار است در بازی های پارالمپیک توکیو به رکوردزنی موردنظرش دست پیدا کند البته اگر تا آن زمان تصمیم به خداحافظی نگرفته باشد؛ این پاراوزنه بردار تاکید دارد که می خواهد در اوج از میادین کناره گیری کند و هر زمان شرطِ اصلی موردنظرش مهیا شود، این تصمیم را عملی می کند. 

سیامند رحمان در گفتگو با خبرنگار مهر با تاکید بر اینکه پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو مهمترین رویدادی است که در پیش دارد،  گفت: البته تا قبل از این بازی ها، رقابت های قهرمانی جهان هم در قزاستان برگزار می شود اما مهمترین هدف و برنامه من آتی من برای پارالمپیک است. می خواهم در توکیو مدال طلا بگیرم و این مدال را با رکوردشکنی به دست بیاورم. باید رکوردی بهتر از رکورد پارالمپیک ریو بزنم. 

وی با بیان اینکه در بازی های پاراآسیایی بنا به تصمیم کادر فنی تیم ملی وزنه برداری، نتوانست رکوردشکنی موردنظرش را انجام دهد، خاطرنشان کرد:  من در پارالمپیک ریو  همه رکوردهای جهان را با بالا بردن وزنه ۳۱۰ کیلویی شکستم. قبل از بازی های پاراآسیایی و در جریان تمرینات هم این وزنه را چندبار بالای سر بردم و حتی یکبار رکورد ۳۱۱ کیلویی را زدم. با این حال در جاکارتا، مربیان اجازه ندادند که وزنه ای به این سنگینی را بالای سر ببرم. 

این پاراوزنه بردار با بیان اینکه رکوردشکنی در بازی های پاراآسیایی با مسابقات جهانی و پارالمپیک فرق دارد طوریکه رکورد بازی های پاراآسیایی فقط برای همین بازی ها ثبت می شود، خاطرنشان کرد: در بازی های پاراآسیایی اینچئون رکورد ۲۹۴ کیلوگرم را زدم و در جاکارتا یک بار وزنه ۲۹۳ و یکبار هم وزنه ۲۹۵ را بالای سر می بردم. یعنی دوبار رکوردِ متعلق به خودم را شکستم و اینگونه مدال طلا گرفتم. این رکورد حداقل تا ۴ سال در اختیار خودم باقی می ماند اما برایم مهم است که در پارالمپیک هم رکوردشکنی کنم. 

رحمان با تاکید بر اینکه در پارالمپیک توکیو وزنه ای بالاتر از ۳۱۰ کیلوگرم را بالای سر خواهد برد، خاطرنشان کرد: پارالمپیک اهمیت زیادی دارد به خصوص دوره آتی این بازی ها که ژاپنی ها از خیلی وقت پیش برای آن برنامه ریزی کرده و آماده شده اند. آنها سال گذشته در رابطه با همین بازی ها از من یک مستند ساختند. به هر حال وزنه برداری یکی از مسابقاتی است که در پارالمپیک به شدت مورد توجه است. 

وی در این رابطه ادامه داد: دو سال حساس پیش رو دارم. به هر حال هر اتفاق و کوچکترین آسیب دیدگی می تواند من را از دستیابی به هدفم که مدال طلا همراه با رکوردشکنی در پارالمپیک ۲۰۲۰ است، دور کند. فقط با هدف تحقق این دو هدف در پارالمپیک آتی شرکت می کنم البته اگر تا آن زمان خداحافظی نکرده باشم. 

این ملی پوش پاراوزنه برداری در این مورد و اینکه «چقدر و چه زمان احتمال دارد تصمیم به حداحافظی بگیرد؟»، گفت: قطعا دوست دارم در اوج تصمیم به خداحافظی بگیرم اما عواملی مانند وضعیت دیگر وزنه برداران هم در این زمینه تعیین کننده است. 

وی تاکید کرد: اگر کسی وارد وزنه برداری شود که از من جوانتر باشد و بتواند رکورد خوبی بزند، تصمیم به کناره گیری می گیرم حتی اگر رکوردش پایین تر از من باشد اما امیدوارکننده باشد. این اتفاق حتی اگر امروز بیفتد تصمیم را برای خداحافظی می گیرم. 

رحمان تاکید کرد: من ۱۲ - ۱۰ سال است که عضو تیم ملی وزنه برداری معلولان هستم. بالاخره یک نفر باید یک روز جایِ من را بگیرد. قطعا دوست دارم زمانی این کار انجام شود که خودم در اوج هستم. نمی دانم دقیقا چه زمانی تصمیم به خداحافظی می گیرم اما بازهم می گویم هر زمان کسی بیاید که وضعیت خوبی داشته باشد، می روم حتی اگر قبل از پارالمپیک توکیو باشد.