ذبیح‌ا... پورشیب یکی از ستاره‌های پرمدال و افتخارآفرین کاراته ایران به شمار می‌رود. ملی‌پوش ایلامی وزن ۸۴- کیلوگرم تاکنون بیش از ۲۳ مدال رنگارنگ و مرغوب از رقابت‌های جهانی، بازی‌های آسیایی و لیگ‌‌های معتبر جهانی کسب کرده است. پورشیب اما معتقد است که در مسیر رسیدن به سهمیه بازی‌های المپیک و کسب افتخار در این میدان بزرگ و ارزشمند هیچ مانعی نمی‌تواند سد راه او و هم‌تیمی‌هایش باشد. پورشیب در آخرین رنکینگ اعلام شده فدراسیون جهانی کاراته در سال ۲۰۱۹ رتبه ۴ وزن ۸۴- کیلوگرم و رتبه ۵ رنکینگ المپیکی وزن آخر یعنی وزن ۷۵+ کیلوگرم را به خود اختصاص داده است. به همین بهانه و با توجه به تقویم مسابقه‌ای فشرده‌‌ای که ملی‌پوشان کاراته پیش رو دارند، با پورشیب همکلام می‌شویم که در ادامه مشروح آن را با هم مرور می‌کنیم.
دلیل ناکامی‌ات در لیگ جهانی ترکیه چه بود؟
با فشردگی مسابقات بین‌المللی کاراته آشنا هستید و می‌دانید که کاراته و مسابقات این رشته با بقیه رشته‌های رزمی که شانس حضور در المپیک را دارند، تفاوت‌های زیادی دارد. به همین دلیل ملی‌پوشانی که برای المپیک مدعی هستند تمام تلاششان را به کار می‌گیرند تا با آمادگی کامل ضمن حضور در تمامی مسابقات بین‌المللی با کسب بیشترین امتیاز صاحب سهمیه ورود به بازی‌های المپیک شوند.
به همین علت من هم مثل بقیه، تمام تلاش و تمرکزم را به کار گرفته‌ام تا با کسب بهترین نتایج ممکن در مسابقات مختلف در نهایت ضمن کسب سهمیه ورودی، در المپیک توکیو برای کشورم افتخارآفرینی کنم اما خب بالاخره من هم انسانم و هر چقدر هم که آماده باشم در یک چنین فشردگی عجیب و غریبی که در مسابقات مختلف بین‌المللی و اردوهای آماده‌سازی تیم ملی به ناچار وجود دارد، ممکن است کم بیاورم و نتوانم در تمامی مسابقات آماده و سرحال باشم. شرایط لیگ جهانی ترکیه هم برای من دقیقا همینطوری بود که عرض کردم. من در مسابقات ترکیه اگر چه خیلی تلاش کردم تا بهترین نتیجه را کسب کنم اما خستگی و حضور در مسابقات مختلف باعث شد نتوانم مثل مسابقات گذشته خوب ظاهر شوم و به همین دلیل ناکام بودم.
الان وضعیت آمادگی‌ات چطور است؟
خدا را شکر بعد از ریکاوری که داشتم، شرایط آمادگی بهتری دارم. البته ایده‌آل نیستم ولی خوبم و می‌توانم در لیگ جهانی چین ناکامی ترکیه را جبران کرده و دست پر به کشور برگردم.
دقیقا چند تورنمنت برای کسب امتیاز لازم برای المپیکی شدن پیش رو دارید؟
طبق برنامه‌ریزی که فدراسیون جهانی کاراته ترسیم کرده است، ما تا پایان سال ۲۰۱۹ نزدیک به ۱۱ تورنمنت معتبر به صورت پشت سر هم در کشورهای مختلف دنیا پیش رو داریم. به همین دلیل هر کاراته‌کایی که مدعی حضور در المپیک و کسب افتخار در این رویداد معتبر است، چاره‌ای ندارد جز اینکه حداقل در ۹۰ درصد این تورنمنت‌ها مبارزه کند. بنابراین سختی کار و مسیر دشواری که پیش روی ما برای کسب سهمیه المپیک است، فقط مختص من یا بچه‌های کاراته ایران نیست بلکه این یک نقشه راهی است که فدراسیون جهانی کاراته برای همه کشورها طراحی کرده است. پس نمی‌توانیم این قبیل موارد را بهانه کنیم و کم‌کاری خود را گردن مشکلات و دشواری‌های موجود در این مسیر بیندازیم.
آیا برنامه‌ریزی فدراسیون جهانی کاراته، علمی و درست است یا اینکه این فشردگی مسابقات در نهایت به کاراته ضربه می‌زند؟
به نظرم اینطور مسابقه برگزار کردن و تقویم بستن اصلا کار علمی و درستی نیست چون هر چقدر هم یک ورزشکار در شرایط خوب بدنی قرار داشته باشد، حضور بیش از حد در مسابقات مختلف و تورنمنت‌های سنگین پشت سر هم باعث فرسوده شدن بدن ورزشکاران و افت روحی و کیفی شرایط آنها در طول این مسیر می‌شود. دقیقا اتفاقی که برای من و خیلی دیگر از بچه‌های ملی‌پوش رخ داده است. کاراته رشتهای است که در آن برخوردهای فیزیکی در زمان تمرین و مسابقه در اوج خود قرار دارد.
به همین دلیل هم آسیب‌دیدگی‌ها در این رشته برای ملی‌پوشان بسیار شدت بیشتری دارد. اگر آسیب‌دیدگی برای ورزشکار رخ دهد چطور باید آن ورزشکار دردش را در یک چنین شرایط ویژه‌ای درمان کند؟ خود من اصلا نمی‌رسم آسیب‌دیدگی‌هایی که از قبل در بدنم مانده را درمان کنم چون تا می‌خواهم بعد از مسابقه ریکاوری کرده و بدنم را در یک شرایط بدون فشار تمرینی درمان کنم، مجبورم برای جمع‌آوری امتیاز ورودی المپیک به مسابقه بعد بروم. بقیه بچه‌ها هم دقیقا همینطور هستند. با این شرایط معتقدم که تقویم بسته شده مسابقات جهانی به هیچ وجه تقویم قابل قبولی نیست، چون تنها چیزی که در آن قید نشده و دیده نمی‌شود سلامتی و وضعیت جسمی ورزشکاران است.
برای حضور در لیگ جهانی شانگهای چین آسیب‌دیدگی و مشکلی نداری؟
مشکل و آسیب‌دیدگی هم داشته باشم، چاره‌ای نیست و باید در این مسابقه شرکت کنم زیرا با توجه به اینکه به خاطر مشکلات موجود نتوانستم برای حضور در لیگ جهانی کانادا ویزای این کشور را دریافت کنم، حتما باید در شانگهای مبارزه کنم. به همین دلیل حتی اگر آسیب‌دیدگی هم داشته باشم باید در این رویداد بین‌المللی حاضر شوم. البته الان شرایط بدنی و آمادگی‌ام خوب است و مشکل خاصی برای مبارزه کردن در چین ندارم.
از لحاظ مالی و بودجه‌ای برای اعزام‌های خارجی و مسابقات بین‌المللی مشکلی ندارید؟
اصلا مگر می‌شود ما از نظر مالی مشکلی نداشته باشیم؟ رسانه‌ها و صداوسیما اصلا ما را مثل فوتبال، کشتی، والیبال و... نمی‌بینند. همین کافی است تا ما نتوانیم نظر حامیان مالی و اسپانسرها را برای ورود به کاراته و حمایت از ملی‌پوشان این رشته جلب کنیم. کاراته به جز اتکا به وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک هیچ حامی مالی دیگری ندارد. این برای ما دردآور است که نمی‌توانیم با این همه افتخاری که در عرصه‌های مختلف بین‌المللی کسب کردیم حامی مالی قابل قبولی در مسیر المپیک داشته باشیم. تمامی هزینه‌های ما را یا خود فدراسیون کاراته می‌دهد و یا به صورت شخصی خودمان از جیب‌مان برخی هزینه‌ها را پرداخت می‌کنیم. این برای رشتهای که پیش‌بینی می‌شود شگفتی‌ساز بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو باشد، اصلا اتفاق خوب و قابل قبولی نیست. امیدوارم صداوسیما و رسانه‌های مختلف داخلی در زمان باقیمانده تا المپیک، کاراته و افتخاراتش را ببینند تا از این طریق حداقل حامیان مالی برای حمایت از این رشته بیش از قبل ترغیب شوند.
از حمایت‌های مسوولان در سال منتهی به المپیک راضی هستید؟
بله، از نگاه حمایتی که وزیر ورزش و رییس کمیته ملی المپیک از فدراسیون کاراته و تک تک ملی‌پوشان داشته و دارند، قدردانی کنم. حالا که از کاراته به خاطر نتایج درخشانی که کسب کرده برای افتخارآفرینی در المپیک توقع بجایی ایجاد شده، به همین اندازه نیز امیدواریم که کاراته و ملی‌پوشان این رشته حمایت شوند. مطمئن باشید ما اگر به خوبی حمایت شویم هم بیشترین سهمیه ورودی به بازی‌ها را کسب می‌کنیم و هم با تصاحب مرغوبترین مدال‌های المپیک در توکیو شگفتی‌ساز کاروان ورزش ایران خواهیم بود.
رضا عباسپور
- 11
- 3
