هفته اول شهریورماه، هفته دولت است و روز چهارم شهریور هم روز کارمند نامگذاری شده است. در این روز از خدمات کارگزاران دولت تقدیر می‌شود و کارمندان نمونه دستگاه‌های دولتی بر اساس معیارهای تعیین‌شده معرفی می‌شوند. در اینکه در مجموع کارمندان برای تحقق اهداف دولت تلاش می‌کنند، جای هیچ تردیدی نیست ولی در هر حال باید گفت این افراد در بخشی کار می‌کنند که به شدت ناکاراست و این ناکارایی بر اقتصاد کلان سایه انداخته است.
دلیل این ناکارایی به آسیب‌های ساختاری و مدیریتی برمی‌گردد. آسیب‌های ساختاری از این بابت که ساختار نظام اداری، وارداتی است و نه آسیب‌ها و نه راه‌حل‌ها، زاییده این نظام نیستند. به همین دلیل بیش از یک دهه است که رهبری خواستار تحول در ساختار علوم انسانی هستند. تا این تحول انجام نشود، مشکلات ساختاری نظام اداری از بین نخواهد رفت. بر اساس مطالعات ادوارد دمینگ ۸۵ درصد از مشکلات، سیستمی و ناشی از ساختار نامناسب است. آسیب دیگری که عامل ناکارایی بخش دولتی است و قابل بحث است، آسیب‌های مدیریتی است.
باید پذیرفت که آنچه باید، انجام‌نشده و همه اقدامات انجام‌شده جهت حل مشکلات نظام اداری محدود به چند آیین نامه، بخشنامه و بعضا آمارهای دلخوش‌کننده بوده است. به بیان دیگر مشکلات به درستی مدیریت نشده است. چه‌بسا اگر شده بود، مبهوت ارقام فساد اداری یقه‌سفیدها که با نرخ بسیار بالاتری از نرخ تورم رشد یافته است، نبودیم. البته اینکه همه اتهام‌ها فقط به مدیریت‌ها نسبت داده شود، درست نیست.
امروزه نظام مدیریت دولتی، مدیریت مشارکتی است و علاوه بر مدیران، کارکنان نیز سهم بسزایی در اداره امور سازمان‌ها دارند. مهمترین ویژگی‌ای که کارمندان باید داشته باشند، بلوغ اداری است؛ همان که امروزه از آن با عنوان کارمندان بهره‌ور یاد می‌شود. هر کارمند باید مولد و مروج بهره‌وری باشد. بهره‌وری یعنی حرکت در جهت اقتصاد مقاومتی، استفاده بهینه از منابع و جلوگیری از اتلاف منابع، دستیابی به بیشینه نتایج واقعی و ملموس، تلاش در جهت مقررات‌زدایی، مبارزه با فساد اداری و در یک کلام همه مطلوب‌های نظام اداری. لذا باید این روز را به همه کارمندانی که برای تحقق یا بهبود بهره‌وری در تلاشند، تبریک گفت.
سجاد وجدانیان
- 17
- 2
