خط ویژه، عصر یخبندان، بارکد، لونه زنبور، آستیگمات و...، اگر هر کدام از این فیلم ها را از قاب سینما تماشا کرده باشید، قطعا طنازی و شوخ طبعی «محسن کیایی» شما را شیفته خود کرده و دقایقی فارغ از مشکلات پشت در سینما لبخند مهمان لب هایتان شده است.
این بازیگر ۳۷ ساله که ورودش به عرصه تئاتر از سال ۷۷ کلید خورده، دانش آموخته رشته بازیگری است و در همان سال دو کار تلویزیونی انجام می دهد، تا این که در سال ۸۸ در فیلم «بعدازظهر سگی» به کارگردانی برادرش «مصطفی کیایی» ایفای نقش می کند و اتفاقا خوب هم می درخشد و توجه منتقدان و کارگردانان زیادی را به خود جلب می کند. دیالوگ های بداهه او همراه لحن نمکین اش او را در زمره بازیگران موفق کمدی کشورمان قرار داده است.
آخرین فیلم کمدی او «آستیگمات»، این روزها بر پرده سینماست و فرصتی فراهم شد تا این هنرمند، در روزهای پایانی هفته گذشته به بهانه اکران این اثر در سینماهای هویزه، اطلس و گلشن مشهد، مهمان مشهدی ها باشد و با استقبال پرشور مخاطبانش مواجه شود. در حاشیه این حضور مجالی هم برای گفت وگو با وی دست داد که گزیده اش را در ادامه مطلب می خوانید.
مردم ایران را راحت نمی شود خنداند
کیایی همان ابتدای صحبت تاکید می کند که به شدت به کار طنز علاقه دارد و برایمان از دلایل ورودش به این ژانر چنین می گوید: البته گویا قسمت این بود که شروع فعالیتم با کار طنز باشد. زمانی که در سینما، کار کمدی انجام می دهی و نقش طنز بازی می کنی و خوب از آب در می آید، هم توقع مردم در این ژانر شکل می گیرد، هم کارگردانان بعدی نیز در همین زمینه به تو نقش پیشنهاد می دهند، البته الان مدتی است که نقش های جدی را هم قبول می کنم.
وی به سختی های کار طنز نیز اشاره می کند و می افزاید: با تمام محدودیت هایی که در ایران داریم، ایجاد موقعیت کمدی، کار سختی است. از طرفی مردم ایران هم در اصطلاح «دیر خند» هستند و راحت نمی توان آن ها را خنداند چون بیشترشان در حال جوک گفتن و لطیفه ساختن هستند و به همین دلیل سطح توقع بالایی از کار طنز دارند و با هر اجرایی، خنده‌شان نمی گیرد. از طرفی، در کشور ما خط قرمزها، حساسیت ها و احتیاط‌هایی نیز وجود دارد که کار طنز را با سختی بیشتری مواجه می کند.
کم‌رنگ شدن سریال های قوی طنز در تلویزیون
کیایی یادآور می شود: این که در چند سال اخیر سریال طنز خوب و قوی – به مثابه کارهای خاطره‌انگیز گذشته- ساخته نمی شود، به سیاست تلویزیون بر می گردد و فعالان کمدی تلویزیون با شرایطی که هم اکنون حکمفرماست، حاضر نیستند فعالیتی داشته باشند. دلیل دیگرش هم این است که چند کار طنز ساخته شد که آن طور که باید و شاید دیده نشد، البته دلیلش مشخص است؛
حضور نداشتن بازیگران کار بلد و طناز.وی خاطر نشان می کند: در سال های اخیر همه کارهای تلویزیون اعم از طنز، از کیفیت پایینی برخوردار بوده و یکی از دلایل مهم آن نیز مشکلات مالی است، به مواردی که گفته شد، ممیزی ها و خط قرمزها را نیز اضافه کنید. اگر دست اندرکاران این عرصه کمی به فعالان تلویزیون اعتماد کنند و خط قرمزها را کم رنگ کنند، حتما شاهد ساخت سریال های با کیفیت خواهیم بود اما متاسفانه شاهدیم که برعکس، روز به روز مشکلات این عرصه بیشتر می شود.
آدم تنبلی هستم
کیایی در زمره بازیگرانی است که دست به قلم هم شده و در عرصه نویسندگی هم فعالیت داشته است. وی در این خصوص اظهار می کند: من نویسندگی را دوست دارم اما از آن جایی که انسان تنبلی هستم، خیلی به سمتش نمی روم اما از شما چه پنهان، یک سریال کمدی برای تلویزیون نوشته ام که البته رسانه ملی دو سال است که می گوید پول ندارد تا آن را بسازد. امیدوارم به زودی شرایط تغییر کند و این اثر وارد مرحله ساخت شود.این هنرمند طناز ادامه می دهد: در مجموع اگر مجالی داشته باشم و کار بازیگری امان بدهد و بتوانم خود را مجاب کنم تا کمی به خود سختی بدهم، حتما به سراغ نوشتن نیز می روم.
به اتفاقات از زاویه کمدی نگاه می کنم
او در میانه صحبت هایش تاکید می کند که به بیشتر مسائل به دید شوخی نگاه می کند و ادامه می دهد: من در مجموع آدم شوخ طبعی هستم و اوقاتی را که با دوستانم سپری می کنم، به شوخی کردن می گذرانیم. اعتقاد دارم با شوخی و خنده به راحتی می توانم حرف هایم را به زبان بیاورم، جدای از این موضوع، کلی هم خوش می گذرد(با خنده). کیایی تاکید می کند: هر اتفاقی که می افتد من از زاویه و دید کمدی به آن نگاه می کنم.
مدلم این گونه است و از این سبک زندگی کردن راضی ام. خیلی وقت ها پیش آمده که با شوخی و خنده حرف های مهمی را که پیشتر نمی توانسته ام بگویم، به زبان آورده ام و از شانس خوبم، هیچ وقت این رویکرد برایم دردسر ساز نشده است و در واقع همه من را با این خلق خاصم می شناسند.«برات‌علی» یکی از نقش‌های متفاوت کیایی است که آن را در مقابل دوربین «بهروز شعیبی» و در سریال «پرده‌نشین» ایفا کرد. کاراکتر یک روحانی و طلبه، با اقتضائات و روایت های خاص خودش.
نقشی که در خاطر بسیاری از مخاطبان ماندگار شد و یکی از متفاوت‌ترین کارهای کیایی به شمار می آید. خودش در این خصوص می گوید: «برات‌علی» یک پیشنهاد کاری خوب برای من به شمار می رفت که تا همیشه برایم جذاب و محبوب باقی می ماند. هر بازیگری دوست دارد چنین نقشی را تجربه کند و در کارنامه بازیگری‌اش داشته باشد. اما برای آن که این نقش را خوب از آب در بیاورم، تحقیقات زیادی کردم و با تعدادی از روحانیان صحبت و هم‌نشینی داشتم. تلاشم این بود که سبک و سیاق زندگی آن‌ها را ببینم تا مشاهداتم در نقشم نیز نمود پیدا کند.
امیدوارم برای مخاطبان کارهایم، این نقش مورد پسند قرار گرفته باشد. این سریال از یک گروه و کارگردان قابل احترام و حرفه ای تشکیل شده بود و خوشحالم که چندین ماه در کنارشان ایفای نقش کردم. البته ابتدا یک نقش دیگر به من پیشنهاد شده بود، اما به خاطر شیطنت های جذاب نقش برات‌علی، دوست داشتم جای این شخصیت بازی کنم که همین هم شد.
از نظر من برات علی نقش ماندگاری است که روی لبه تیغ راه می رفت. او یک روحانی خونگرم بود با اندکی عاشق پیشگی که بین لباس و عشقش دچار تناقض می شد و همه این ها از او یک نقش متفاوت ساخته بود.این بازیگر سینما و تلویزیون نقش هایش را با حساسیت زیادی انتخاب و با دقت نظر خاصی اجرا می کند. در بیان این ویژگی اش خاطرنشان می کند: تمام تلاش من این است که در بازی هایم دقت نظر کافی را به خرج بدهم.
یک ویژگی دیگرم نیز این است که من خیلی راحت «نه» می گویم، زیرا به دنبال این هستم که اتفاقات خوبی را شاهد باشم. تمام تلاشم این است که نقش هایی را بازی کنم که اگر بعدها به کارنامه حرفه‌ای ام نگاه کردم، مایه شرمساری ام نباشد.او این را هم می گوید که از بین فیلم هایش «عصر یخبندان» را بیشتر دوست دارد و در میان کارهای تلویزیونی‌اش نیز سریال «پرده نشین» را بسیار می پسندد و البته «آستیگمات» و «بارکد» را در زمره نقش های مورد علاقه اش قرار می دهد.
چشمانم با دیدن ششلیک لوچ می شود
کیایی در بخش دیگر صحبت هایش می گوید که به تفاوت نقش ها اعتقاد دارد و حتی در کمدی هایش نیز تلاش می کند تا هر بار متفاوت ظاهر شود؛«در این عرصه، یک چالش بزرگ تکرار کردن خودمان است. مخاطب هوشیار است و خیلی زود متوجه این مسئله می شود و واکنش نشان می دهد». او این را هم یادآور می شود که در همه نقش هایی که به او پیشنهاد می شود، با برادرش مصطفی کیایی مشورت می کند و البته این یک رابطه دو سویه بین آن هاست.این بازیگر طنز شرحی نیز از وضعیت کنونی سینما بیان می کند و می افزاید: مسائل اجتماعی و هنری ما کاملا وابسته به هم هستند.
یعنی همان شرایطی را که در اقتصاد و مسائل اجتماعی، سیاسی و در برایند کل جامعه می بینید، در سینما هم وجود دارد و منفک و جدا شده از هم نیست. اگر می بینید شرایط اقتصادی جامعه خوب نیست مطمئن باشید، سینما هم از شرایط خوبی برخوردار نیست. این‌ها مکمل هم هستند و بر هم تاثیر مستقیمی می گذارند. به بیان بهتر، جامعه آینه ای تمام عیار برای سینماست.او از مهمان نوازی و هنر دوستی مشهدی ها تشکر می کند و می گوید: استقبال در مشهد خیلی خوب بود. از اهالی هنردوست این شهر به خاطر حمایتشان ممنونم.او نقبی هم می زند به یکی از علایقش و اظهار می کند: من عاشق ششلیک هستم و چشمانم از دیدن آن لوچ می شود و دهانم آب می افتد.
ملیحه رفیع طلب
- 9
- 3
