به گزارش مهر، اکثر سلنیوم دریافتی ما از رژیم غذایی در بافت عضلانی ذخیره می شود، اگرچه تیروئید عضو دارای بالاترین میزان از این ماده معدنی است.
سلنیوم جز مهمی از آنزیم ها و پروتئین ها است که بعنوان سلنوپروتئین شناخته میشوند و نقش کلیدی در تولیدمثل، متابولیسم هورمون تیروئید و سنتز DNA دارد.
سلنوپروتئین ها نیز بعنوان آنتی اکسیدان های قدرتمند عمل می کنند که به محافظت در برابر ذرات آسیب دیده در بدن به نام رادیکال های آزاد کمک می کند.
رادیکال های آزاد اتم های ناپایداری هستند که به صورت طبیعی در بدن تولید می شوند. آن ها باعث آسیب به غشاهای سلولی و DNA می شوند. در طول زمان، این روند میتواند منجر به التهاب، پیری زودرس پوست و ابتلاء به بیماری های مرتبط با سن شود.
پیری بیولوژیکی یک فرآیند پیچیده است که شامل آسیب مولکولی، عدم تعادل متابولیک، تغییرات سیستم ایمنی و افزایش حساسیت به عوامل استرس زا و بیماری های زیست محیطی است.
بر اساس یک بررسی در سال ۲۰۱۸، سلنیوم میتواند با پیری مبارزه کند و از مسائل مربوط به سلامت مرتبط با سن، مانند تومور، بیماری قلبی عروقی و اختلالات روانپزشکی پیشگیری کند. برخی از پژوهشگران همچنین معتقدند که سلنیوم میتواند التهاب مزمن را کاهش دهد، که ارتباط نزدیکی با پیری دارد.
کارشناسان همینطور معتقد هستند که سلنیوم پوست را دربرابر استرس اکسایشی ماورا بنفش( UV) محافظت می کند که امکان دارد به صورت بالقوه با پیری پوست به علت قرار گرفتن در معرض UV مقابله نماید.
علاوه بر این، یک مطالعه جدیدتر در سال ۲۰۲۰ نشان داد که افزایش مصرف سلنیوم در رژیم غذایی با تلومرهای طولانی‌تر همراه است. این مطالعه نشان داد که به ازای هر ۲۰ میکروگرم افزایش در سلنیوم رژیم غذایی ، طول تلومر در شرکت کنندگان در سن ۴۵ سالگی ۰.۴۲ درصد بیشتر بود.
تلومرها، کلاهک های محافظ واقع در انتهای کروموزوم ها هستند. بعضی از کارشناسان طول تلومر را بعنوان یک نشانگر زیستی پیری می دانند.
محققان همچنین معتقدند که میزان بالاتر سلنیوم با طول عمر همراه است. مرگ و میر بزرگسالان مسن با میزان پائین سلنیوم به صورت قابل توجهی بیشتر از سالمندان با میزان بالایی از سلنیوم است.
با این حال، توجه داشته باشید که نتایج هنوز هم متضاد و تحقیقات بیشتری در خصوص مسئله مورد نیاز است.
گروه های خاصی در معرض خطر کمبود سلنیوم هستند، از جمله :
• افراد مبتلا به اچ آی وی.
• افراد مبتلا به نارسایی کلیه که نیاز به همودیالیز دارند.
• افرادی که در مناطق کم سلنیوم زندگی می کنند، من جمله بعضی از کشورهای اروپایی، روسیه و چین.
مخاطره بیشتر برای افرادی است که از رژیم گیاهخواری پیروی می کنند.
کمبود سلنیوم میتواند قابلیت سلول ها را برای رشد و تقسیم سلول ها تضعیف کند، که در نتیجه روند پیری را تسریع می کند. همینطور میتواند منجر به تأخیر در بهبود زخم، ابتلاء به آب مروارید و رنگ پریدگی شود.
بهترین منابع حاوی سلنیوم عبارتند از برنج قهوه ای، جو دوسر، موز، اسفناج، قارج، مارچوبه، کلم پیچ، کلم بروکلی ، سیر، عدس، لوبیا، بادام هندی، تخم آفتابگردان، کنجد، گوشت گوساله، مرغ و بوقلمون، ماهی، تخم مرغ، شیر و ماست.
- 14
- 5
