بازگشت جنتلمن

روژه فدرر خوشحال است؛ خوشحال به‌خاطر بازگشت به رولان گاروس بعد از سه سال دوری و به‌خاطر اینکه کسی خیلی رویش حسابی باز نکرده است. او بعد از پیروزی در سه ست پیاپی برابر لورنزو سونگوی ایتالیایی گفت: «خوب است که شانسی برایت متصور نباشند یا شاید من اینطور حس می‌کنم. سال‌ها اگر من برنده نمی‌شدم ناامیدکننده بود و باید در کنفرانس خبری درباره‌اش توضیح می‌دادم. مردم نمی‌دانستند چرا باخته‌ام اما حالا احساس می‌کنم اگر در بازی اول یا فینال این مسابقات شکست بخورم، مردم درک می‌کنند. از اینکه چنین نگرشی به من وجود دارد، خوشحالم. قرار نیست شو بدهم، این واقعیت است. واقعا نمی‌دانم قرار است تا کجا پیش بروم و از عملکردم در دور اول خیلی راضی‌ام. به‌عنوان کسی که مدت‌ها در این زمین بازی نکرده بود، خیلی خوب بود.»

برای نخستین‌بار بعد از سال ۲۰۱۵ اسطوره سوییسی تنیس به پایتخت فرانسه آمده و هیجان خاصی دارد. این تنیسور ۳۷ساله با تشویق ایستاده و فریادهای «روژه، روژه» وارد زمین شد. وقتی خودش را گرم می‌کرد هر حرکتش با تایید هواداران بود. نخستین امتیاز را با خوش‌شانسی و برخورد توپ با تور به‌دست آورد اما مثل کسی که با زحمت امتیاز گرفته، برایش دست زدند: «فکر می‌کنم جمعیت دلتنگ من شده بود، البته من هم دلم تنگ شده بود. واقعا از این استقبال خوشحال شدم، امیدوارم ادامه داشته باشد.»

فدرر هوادارانش را خوشحال کرد و در ست اول ۴ بر صفر جلو افتاد تا اینکه حریف ۲۴ساله خودش را پیدا کرد و حضورش احساس شد. او حریف آسانی نیست بخصوص در این زمین، چون از ۱۰ فینالی که به آنها رسیده و همگی در سطح پایینی بوده، هشت‌تا روی این خاک سرخ بوده. او امسال برای نخستین‌بار تا یک‌چهارم‌نهایی مسترز هم پیش رفته اما به او اجازه داده نشد جشن بازگشت فدرر به پاریس را خراب کند؛ جایی که ۲۰ سال پیش نخستین حضورش در گرنداسلم‌ها را رقم زد و سه سال بدنش اجازه نداد که در آن شرکت کند. در سال‌های نبودش مشخص بود چه بازیکن خوبی در کلی کورت است.

به‌خوبی دفاع می‌کند، به زیبایی می‌لغزد و می‌داند چطور رقیبش را به جلو بکشاند با ضرباتی که از روی خط می‌زند؛ این یعنی انتظارات از فدرر بالا است. او قرعه خیلی خوبی نصیبش نشده و اگر به نیمه‌نهایی و دیدار با رافائل نادال برسد، عملکرد خوبی به‌جا گذاشته. البته بازی کردن در تنها گرنداسلم رسمی به خودی خود موفقیت‌آمیز است.

اینکه بدنت به اندازه کافی برای این مسابقات آماده باشد، نشانه خوبی برای بقیه فصل است. سال قبل از حضور در این تور انصراف داد اما در ویمبلدون به کوین اندرسون باخت و در گرمای نیویورک ذوب شد. هیچ زمینی مثل کلی برای آمادگی جسمانی مناسب نیست و فدرر باید در اوج به ویمبلدون برود.

فدرر عاشق بازی در پاریس است چون نزدیکترین گرنداسلم به شهر خودش، بازل است و از بازی مقابل حریف ایتالیایی بخصوص در چهار گیم اول لذت برد.

در مرحله بعد باید با اسکار اوته مرد شماره ۱۴۵ جهان بازی کند اما بعد از آن با حریفان سخت‌تری روبه‌رو خواهد شد؛ مارکو برتینی، کاسپر رود و دیه‌گو شوارتزمن، متخصصان کلی کورت در کمینش هستند و البته استفانوس تسیت سیپاس، پدیده یونانی که در اوپن استرالیای امسال فدرر را حذف کرد اما او خیلی به آینده فکر نمی‌کند و خوشحال است به‌خاطر بازگشت به جایی که ۲۰ سال پیش همه چیز از آن شروع شد.

متیو لمبرت