به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، وجود مشاغل غیررسمی در كشور، یكی از عواملی است كه بر جهت‌دهی اذهان عمومی موثر بوده و ناخودآگاه پذیرش بهبود شرایط را مشكل می‌کند. بخش مهمی از جامعه، اشتغال رسمی را به معنای تحت حمایت قانون كار و نهادهای بیمه‌ای و اجتماعی قرار گرفتن در نظر می‌گیرد. این درحالی است كه طرح آمارگیری نیروی كار هر دو گروه شاغلین رسمی و غیررسمی را در نظر می‌گیرد.
گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد كه طی سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۵ درصد شاغلین بیمه شده از ۳۱ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته است و به طور متوسط طی این دوره، ۳۷ درصد از شاغلین بیمه بوده‌اند.
در سال ۱۳۸۵، ۹۹ درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بوده‌اند و در سال ۱۳۸۶ این رقم به ۹۵ درصد كاهش داشته است.
در سال‌های ۱۳۹۱ و ۱۳۹۲ به ترتیب ۳۳۹ و ۱۱۶ درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بوده‌اند. به عبارت دیگر، در این سال‌ها بخشی از شاغلین غیررسمی به لیست شاغلین رسمی اضافه شده‌اند.
همچنین در سال ۱۳۹۴ نسبت به سال ۱۳۹۳ حدود ۶۶۸ هزار نفر به جمعیت شاغل كشور اضافه شده است كه از این تعداد حدود ۵۳ درصد معادل ۳۵۴ هزار نفر به شاغلان غیررسمی (شاغلانی كه به واسطه شغل خود دارای هیچ نوع بیمه‌ای نیستند) و ۴۷ درصد معادل ۳۱۲ هزار نفر به شاغلان رسمی اضافه شده است.
در سال ۱۳۹۵ نیز از ۶۱۵ هزار نفر شاغلین اضافه شده، در حدود ۲۹ درصد آن (۱۷۹ هزار نفر) دارای بیمه هستند.
- 16
- 2
