این شاعر طنزپرداز در گفت‌وگو با ایسنا، درباره وضعیت ادبیات در سال ۱۳۹۷ اظهار کرد: سالی که گذشت به‌خاطر گرانی بی‌حد کاغذ، چاپ کتاب با مشکل روبه‌رو شد. اکثر مجموعه‌های شعر روی دست شاعران ماندند و شوک عظیمی بر بازار شعر وارد شد که در کاهش تیراژ کتاب هم مؤثر بود. حتی من شنیدم کتاب‌ها با تیراژ ۱۰۰ یا ۲۰۰ جلدی درآمده‌اند. این برای کشوری که هنر اصلی‌اش شعر است، گران تمام شد. من امیدوارم در سال ۹۸ اولین تصمیم برای کاغذ کتاب‌اولی‌ها در شعر و کاغذهای حمایتی از شعر باشد تا شاعران، خصوصاً شاعران زبان بتوانند در جاهای مختلف ایران به کتاب اول‌شان برسند.
او با بیان این‌که کتاب سمبول ویترین فرهنگی ماست، گفت: فشاری که بر اهالی شعر و ادب وارد می‌شود، عذاب‌آور است و منصفانه نیست که آنها را نادیده بگیریم. سمبول رویش و بالندگی، شاعران و نویسندگان هستند.
این آموزگار بازنشسته زبان و ادبیات فارسی افزود: هزاران شاعر بعد از سال‌ها، چند ماهی است که بی‌کار شده‌اند. نمی‌دانم از چه رانتی باید استفاده کرد تا اولین کاغذ را به شاعران و نویسندگان که در احیای ادب فارسی می‌کوشند و برای رشد اندیشه ایران تلاش می‌کنند، بدهند. من امیدوارم که قبل از همه نیازهای جامعه، به نشر کتاب بپردازند تا هم صنف ناشران و هم شاعران و نویسندگان به نوایی برسند و هم مخاطبان‌شان بتوانند آخرین آثار نویسندگان و شاعران ایرانی را به‌صورت کتبی مطالعه کنند.
اکسیر درباره وضعیت انجمن‌ها و محافل ادبیات و شعر نیز بیان کرد: انجمن‌های ادبی‌ای که در فرهنگسراها، ادارات ارشاد و در همه جا هستند، طبق معمول کارشان را انجام می‌دهند. در سال گذشته هم همین بوده است. اما همه ویترین ما این نیست که انجمن‌ها هفته‌ای یک‌بار به نشست و فعالیت ادبی بپردازند. به نظر من جاهایی مثل شهر کتاب‌ها و همچنین فرهنگسراها که به طور اصلی به شعر و کتاب می‌پردازند، مهم است که به کتاب‌های برتر فضایی بدهند تا مردم را با تازه‌ترین آثار شاعران و نویسندگان آشنا کنند. در آماری که از چاپ کتاب‌ها به دست‌مان می‌رسد، اکثراً یا تجدید چاپ هستند یا کتاب‌هایی هستند که به‌روز نیستند. من از شاعران و نویسندگانی دفاع می‌کنم که موضوعات روز ادبیات را دارند جلو می‌برند. این‌ها در سال آینده هم باید زیباتر و باشکوه‌تر از سال‌های قبل به محافل ادبی خود برسند.
این طنزپرداز همچنین در پاسخ به سوالی درباره بهترین کتاب‌هایی که امسال خوانده است، بیان کرد: اکثر کتاب‌هایی که خوانده و برای آنها نقدی نوشته‌ام، کتاب‌هایی هستند که در شهرستان‌ها منتشر شده‌اند و از پتانسیل خاصی برخوردارند اما نمی‌توانم نام یک کتاب خاص را بیاورم.
شاعر «در سوگ سپیداران» و «بفرمائید بنشینید صندلی عزیز» ادامه داد: دیده می‌شود که در تهران یک نفر را چهره می‌کنند که این در سطح ادبیات ما تنها در یکی، دو مورد اتفاق می‌افتد. مثلاً می‌بینیم که کتاب‌های فاضل نظری وگروس عبدالملکیان نماینده غزل یا شعر نو هستند و چقدر هم خوب. یک روزنامه تیتر یک خود را به کتاب فاضل نظری که هنوز منتشر نشده است، اختصاص داده بود که این‌ها افتخار ادبی است، اما در شهرستان‌ها هم شاعرانی هستند که با دل و جان می‌کوشند و ایده‌های نو، واژه‌های نو و فکرهای تازه‌ای دارند و آنها را به ادبیات ایران تزریق می‌کنند. این‌ها هم باید تقویت شوند و بیشتر به چشم بیایند. حتی ناشران شهرستانی هم هیچ‌وقت از طرف دولت پشتیبانی نمی‌شوند. لذا در این گرانی کاغذ، ما با بحران چاپ کتاب مواجه هستیم که امید است حل شود و شاعران ما با فراغ خاطر، کتاب‌های‌شان را به بازار ارائه دهند.
اکبر اکسیر در پایان با تشکر از انتشارات قدیانی برای انتشار سری کتاب‌های شعر کودک «بنفشه» از جمله مجموعه «تاتی کوچولوها»، گفت: نوه من لنا که حدود یک سال دارد، تعدادی کتاب شعر کودک دارد. اما کودکان زیر یک یا دو سال از نظر کتاب خیلی در مضیقه هستند. کاش کتاب‌های بیشتری همانند کتاب‌های ناصر کشاورز و شکوه قاسم‌نیا برای این گروه سنی منتشر شود تا این گروه سنی هم از حالا با کتاب انس بگیرند، چون کتاب‌خوانی را باید از همین‌ها آغاز کرد.
- 14
- 6
