دست خدا را دیدم

وقتی تیم ملی تکواندو راهی مسابقات جهانی تکواندو در انگلستان شد، به دلیل صادر نشدن ویزا تصمیم گرفت برای همیشه تکواندو را کنار بگذارد. به شدت از نظر روحی و روانی به هم ریخته بود. اردوی تیم ملی را ترک کرد و به کادر فنی هم گفت دیگر بر نمی‌گردد. اینها حال و روز میرهاشم حسینی است کسی که در مسکو سهمیه حضور در بازی‌های المپیک را کسب کرد و حالا صحبت از مدال‌آوری در بازی‌های المپیک است.

درخشش او بعد از این وضعیت ناراحت‌کننده‌ای که داشت از ژاپن شروع شد و حالا امیدوار است که با مدال المپیک توکیو به ژاپن هم کشیده شود. این توقعات از ورزشکاری به وجود آمده که تا همین چند وقت پیش به دنبال بازگرداندن او بودند اما حالا همه از او توقع مدال المپیک را دارند اما این همه توقع از کجا می‌آید؟ خود میرهاشم معتقد است از موفقیت‌هایی که در این چند ماه اخیر به دست آمده است. از موفقیت‌هایی که دست خدا پشت آن بوده است.

میرهاشم بالاخره سهمیه المپیک را گرفتی.

 حیف شد که مدال نگرفتم اما کسب سهمیه کار مهمی بود که خوشحالم با موفقیت انجام شد.

یکی از مواردی هم که در این چند روز بارها درباره تو مطرح شد همین شکست در نیمه نهایی بود.

 خب برایم گرفتن سهمیه اهمیت داشت و من کار مهمی را انجام دادم. البته خیلی مهم بود که بتوانم به سهمیه برسم و مدال را هم بگیرم که متأسفانه این اتفاق ممکن نشد.

درباره انتقاداتی که به دلیل نگرفتن مدال پیش آمد چه نظری داری؟

 به نظرم این انتقادات از سر ندانستن است. مهم سهمیه بود حالا اگر با مدال همراه می‌شد خوب بود اما اگر هم نشد اهمیتی نداشت.

سطح مسابقات چطور بود؟

 خیلی سطح بالا بود. این مرحله آخر گرندپری بود و بعد از این دیگر رنکینگ‌ها برای ۲۰۲۰ بسته می‌شد. به همین دلیل سطح مسابقات واقعاً بالا بود. ۱۶ نفر اول رنکینگ به روسیه آمده بودند که به همین دلیل اعتقاد دارم سطح این رقابت‌ها از المپیک هم بالاتر بود.

در المپیک برخی با سهمیه قاره‌ای به مسابقات تکواندو می‌آیند و همین در سطح فنی مسابقات تأثیر می‌گذارد.

 بله در المپیک برخی از آفریقا و برخی هم از آمریکای جنوبی و شمالی می‌توانند حضور داشته باشند و به همین دلیل ممکن است که حداقل در مسابقات ابتدایی قرعه آسانتری پیش بیاید و به مرور مسابقات سخت شود اما در فینال گرندپری از همان مسابقه اول باید با بهترین‌های دنیا روبه‌رو شویم. به نظرم روسیه از المپیک خیلی سخت‌تر است.

سهمیه گرفتنت هم خیلی مسأله‌ساز شد و در این چند روز واقعاً بحث بود که چون مدال نگرفتی، سهمیه هم از دست رفته است.

خوشبختانه نفراتی که در رنکینگ پشت سر من بودند همه باختند. به همین دلیل جایگاه من حفظ شد.

اما باز هم در رده ششم قرار گرفتی و با توجه به این‌که پنج نفر اول سهمیه می‌گیرند، چرا سهمیه به تو تعلق گرفت؟

 البته باید به یک نکته اشاره کنم که نیامدن ابوغتش خیلی به من کمک کرد اما نکته بعدی هم این است که در گرند اسلم نفرات اول و دوم دو نفر اول رنکینگ هستند و قطعاً یکی از این دو نفر از طریق گرند اسلم سهمیه می‌گیرند و سهمیه آنها به تکواندوکارانی تعلق می‌گیرد که در رنکینگ قرار دارند. به همین دلیل سهمیه من قطعی است و هر اتفاقی هم که در گرند اسلم رخ بدهد سهمیه من قطعی است.

بعد از کسب سهمیه چه حسی داشتی؟

 طبیعی است که خیلی خوشحال باشم. من واقعاً روزهای سختی را تحمل کرده بودم و وقتی که در روسیه به سهمیه المپیک رسیدم جواب تمامی این زحمات را گرفتم.

چند ماه پیش که ویزای سفر به انگلستان برای تو صادر نشد و مسابقات جهانی را از دست دادی، خیلی به هم ریخته بودی اما حالا ظاهراً وضعیت کاملاً فرق کرده است.

 وقتی ویزای انگلستان برایم صادر نشد و مسابقات جهانی را از دست دادم به لحاظ روانی خیلی به هم ریختم. اردوی تیم ملی را ترک کردم و قصد داشتم برای همیشه از تکواندو خداحافظی کنم. از گرفتن سهمیه المپیک کاملاً ناامید شده بودم. رفتم خانه اما خانواده‌ام خیلی با من حرف زدند و در نهایت هم با کمک کادر فنی به تیم ملی برگشتم.

بعد هم که طلا گرفتن‌ها شروع شد؟

 در دانشجویان جهان که مدال گرفتم به لحاظ روحی اندکی وضعیتم بهتر شد. بعد هم که در گرندپری‌ها خوش درخشیدم و حالا که در روسیه خوشبختانه توانستم سهمیه را بگیرم. وقتی به مسابقات برگشتم و توانستم دوباره خودم را پیدا کنم دست خدا را دیدم که در همه جا هست و به کمکم آمده است.

تا قبل از این خیلی‌ها اعتقاد داشتند که باید اول به دنبال سهمیه بود و بعد درباره کسب مدال المپیک حرف زد. حالا که سهمیه را گرفتی می‌توانی درباره مدال گرفتن در المپیک حرف بزنی؟

 هر ورزشکاری آرزو دارد که به مدال طلای المپیک برسد اما واقعاً هیچ چیزی نمی‌توان گفت. هیچ پیش بینی نمی‌توان از نتایج المپیک کرد. برای کسب مدال به توکیو می‌روم اما این‌که کدام مدال قسمت من شود خدا می‌داند. البته تلاش می‌کنم که این مدال را طلا کنم!

در المپیک‌های قبلی اوضاع تکواندو به نحوی بود که همه فکر می‌کردند تیم ایران می‌تواند صاحب چند مدال طلا شود. مثل المپیک لندن و یا ریو که تیم ایران ویرانگر و سونامی داشت!

 به نظرم امسال این توقعات از ما وجود ندارد. البته مردم همیشه دنبال مدال طلا بودند و الان هم از این بحث‌ها مطرح می‌شود اما به نظرم فشاری که در المپیک لندن و ریو روی تیم وجود داشت حالا نیست و این حتماً به سود ما تمام می‌شود. به نظرم توقعات بی‌جایی که قبل از ریو از فرزان عاشورزاده و مهدی خدابخشی و حتی سجاد مردانی به وجود آمد به آنها آسیب زد. این افزایش توقعات فقط استرس به تیم وارد می‌کند و در نهایت به لحاظ روانی تیم را به هم می‌ریزد.

این توقعات همین الان هم وجود دارد. شاید کمتر باشد اما همین الان هم توقع داشتند که بتوانی از سد لی عبور کنی.

 بله در این چند روز هم خیلی به من گفتند که چرا باختی و یا چرا اینطور شد اما واقعیت این است که لی بهترین تکواندوکار دنیا است. او را باید اسطوره تکواندوی دنیا بنامیم. او سابقه سه دوره حضور در المپیک را دارد. دو مدال المپیک را کسب کرده است و ۴ مدال جهانی دارد. تنها کسی که الان در مصاف با او خوب کار می‌کند من هستم. مسابقه دای هون لی با تکواندوکار انگلیسی را در فینال ببینید تا متوجه شوید که او چه بلایی سر این تکواندوکار انگلیسی آورد. ۴۵ بر ۱۲ لی برنده مسابقه شد. در حالی‌که تکواندوکار انگلیسی نفر دوم رنکینگ است.

با این اوصاف باید به شکست دادن این تکواندوکار در توکیو امیدوار باشیم؟

 من تمام تلاشم را می‌کنم. اینجا هم تا لحظه آخر تلاش کردم و همه راه‌ها را به سوی او بسته بودم. اصلاً فکر نمی‌کردم که در لحظه آخر ضربه سه امتیازی بزند.

برای حضور در المپیک وضعیت تکواندو را به لحاظ حمایت‌ها و امکانات چطور می‌بینی؟

 کم و کاستی در ورزش همیشه وجود داشته است. این چیز جدیدی نیست اما به نظرم اگر قرار است حمایتی صورت بگیرد باید خیلی زود انجام شود. شاید همین الان هم دیر شده باشد اما اگر قرار است کسی کمکی کند باید همین الان انجام بدهد.

محسن وظیفه