معنی این تغییر و تحول این است که اهالی دو شهر برازاویل و کینشاسا، میتوانند از پهنای باند زودتر و ارزان تری استفاده کنند.
این طرح که پروژه تارا نام دارد، یکی از طر ح های موسوم به نوآوری بلندپروازانه آلفابت اکس است( که قبلا آزمایشگاه گوگل ایکس خوانده می شد).
این طرح نتیجه جنبی پروژه لون است که در دوره زمانی تعطیلی های ناشی ازشیوع کرونا، پروژه پهنای باند با استفاده از بالن های ارسال شده در استراتوسفر زمین راه انداخت.
گروه مسوول این اختراع در وبلاگ خود گفته است که" در آخرین آزمایش، شکاف ارتباطی بین دو شهر آفریقایی برازاویل در جمهوری کنگو و کینشاسا در جمهوری دموکراتیک کنگو" پر شده است.
این دو شهر کمتر از پنج کیلومتر با هم فاصله اما مرتبط کردن آنها مشکل بوده است زیرا در شیوه رایج لازم بود که کابل در اطراف رودخانه کار گذاشته می شد که این امر سبب افزایش قیمت پهنای باند اینترنت تا پنج برابر می شد.
شیوه جدید شامل ارسال و بازیافت پرتوهای نور از دو نقطه در دو سوی رود است گروه مسئول این طرح در ایکس گفته است که سیستم ارتباطات نوری بی سیم( WOC) تقریبا ۷۰۰ ترابایت داده را در ۲۰ روز با ۹۹.۹ درصد دسترسی در اختیار کاربران قرار می دهد.
آنان گفته اند" در حالی که ما انتظار نداریم که این سیستم صد در صد قابل اعتماد در همه شرایط آب و هوایی باشد، اما مطمئن هستیم که ارتباط تارا همچنان ارتباط مورد نیاز را تامین خواهد کرد و نقشی کلیدی در ارتباط تند و کم هزینه برای هفده میلیون ساکنان این دو شهر خواهد داشت."
این آخرین بخش پروژه است که تکمیل آن سه سال به طول انجامید. اکس در همکاری با اکونت و لیکویید تله کام می کوشد تا اینترنت پرسرعت را در اختیار اهالی کشورهای جنوب صحرای آفریقا بگذارند و طرح خود را در کنیا راه اندازی کرده است.
این سیستم از پرتوهای بسیار باریک و نامرئی نور برای انتقال اطلاعات استفاده می کند، یعنی به همان صورتی که کابل نوری علایم را منتقل می کند اما بدون استفاده از کابل و تنها با تاباندن شعاع نور در هوا.
این فناوری، که ارتباط نوری فضای آزاد نام دارد، حاصل آزمایش هایی است که گروه تحقیقاتی پیشتر در چارچوب پروژه لون برای تاباندن نور لیزری بین دو بالون از آن استفاده کرد. در ماه فوریه آلفابت تصمیم گرفت که طرح لون را به خاطر اینکه دیگر جنبه اقتصادی نداشت متوقف کند.
البته فناوری جدید کامل و بدون نقص نیست و گروه تحقیقاتی اذعان دارد که در شرایط مه یا پرواز پرندگان در برابر شعاع نور کارآیی آن کاهش می یابد.
در شرایطی که تابش نور مختل شود، شیوه جدید به خوبی عمل نمی‌کند اما با تنظیم سطح لیزری که منتقل میشود و کمی شبیه یک تلسکوپ عمل می کند و استفاده از مجموعه ای از آینه ها، چراغ ها، نرم افزار و سخت افزارهای مختلف، انتقال این پرتو به محل مورد نظر بهبود یافته است. این گروه همچنین راه هایی را برای کاهش خطا در نتیجه اختلال ناشی از پرواز پرندگان و نظایر آن یافته است.
در این وبلاگ آمده است:" در حالیکه مکان هایی مانند شهر مه آلود سان فرانسیسکو، هرگز نمی تواند محل مطلوبی برای استفاده از این سیستم باشد، اما بسیاری دیگر از نقاط جهان امکانات لازم برای استفاده از آن را دارند."
این فناوری در کنیا، هند، ایالات متحده و مکزیک نیز آزمایش شده است.
پروژه های دیگری که آلفابت اکس روی آنها کار می کند عبارتند از:
طرح مواد معدنی- تلاش برای توسعه فناوری جدید برای ایجاد یک سیستم پایدارتر تامین غذا
طرح جزر و مد- برای بهبود سلامت اقیانوس ها
طرح روبات روزانه- با هدف پیشرففت و توسعه روبات هایی که می توانند کارهای مفیدی را در زندگی روزمره انجام دهند
- 19
- 2
